Stanisław Sedlaczek - sylwetka autora

Stanisław Marian Sedlaczek urodził się 31 stycznia 1892 roku w Kołomyi, niedaleko Stanisławowa. Zginął tragicznie 3 sierpnia 1941 roku w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Jego zaangażowanie w polski skauting rozpoczęło się w 1913 roku we Lwowie, a już w następnym roku został członkiem Głównej Komendy Skautowej. W latach 1915-1919 pełnił funkcję Naczelnika Harcerstwa na Rusi i w Rosji. Od 1919 do 1921 roku był Naczelnikiem Głównej Kwatery Męskiej, a później, między 1921 a 1926 rokiem, pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego ZHP.

Sedlaczek odgrywał kluczową rolę jako kierownik Działu Zagranicznego i Wydziału Wychowania Narodowego Głównej Kwatery Męskiej w latach 1923-1925, by następnie, do 1931 roku, objąć funkcję Naczelnika Głównej Kwatery Męskiej. We okresie od 1926 do 1935 roku pracował jako kierownik Wydziału Programowego, a także Wydziału Pokazów Głównej Kwatery Harcerzy. Był również czynnie zaangażowany w pracę Komendy Chorągwi Warszawskiej Harcerzy. Do 1939 roku zasiadał w Naczelnej Radzie Harcerskiej i współtworzył organizację Harcerstwo Polskie - Hufce Polskie. Niestety, 17 maja 1941 roku został aresztowany, a po uwięzieniu na Pawiaku, 23 lipca 1941 roku trafił do Auschwitz.

Jego dziennikarskie dokonania obejmują liczne artykuły w prasie harcerskiej, takich jak lwowski "Skaut", "Młodzież", "Harce", "Harcmistrz", oraz "Harcerz", jak również w czasopismach niezwiązanych z harcerstwem, jak „Rocznik Pedagogiczny” i „Wychowanie Fizyczne w Szkole”. Był autorem, redaktorem i tłumaczem wielu publikacji, w tym "Szkoły harcerza", która bazowała na dziele Baden-Powella „Scouting for boys”, oraz "Kilka myśli o zadaniach harcerstwa". Jego wkład w rozwój polskiego harcerstwa jest nieoceniony, a prace Stanisława Sedlaczka do dziś inspirują nowe pokolenia instruktorów harcerskich.