Stanisław Grochowiak - sylwetka autora

Polski poeta, dramaturg i publicysta przez pierwsze lata swojego życia mieszkał w Lesznie, a w 1953 roku przeniósł się do Wrocławia. W tym mieście rozpoczął pracę w "Tygodniku Katolickim". W 1955 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie zamieszkał przy ulicy Stalowej 2 na Pradze Północ. W stolicy zatrudnił się początkowo w Instytucie Wydawniczym PAX, a później współpracował z redakcjami takimi jak "Za i przeciw", dwutygodnikiem "Współczesność", "Nową Kulturą", "Kulturą", "Poezją" oraz "Miesięcznikiem Literackim". Był częścią tzw. pokolenia "Współczesności" i zadebiutował w 1951 roku wierszami "Ave Maryja" i "Notuję Deszcz", które opublikował w dodatku "W oczach młodych" do "Słowa Powszechnego". Jego pierwszy tom poezji, "Ballada rycerska", ukazał się w 1956 roku i został uznany za jeden z najbardziej interesujących debiutów okresu poststalinowskiego. Ten sam rok przyniósł publikację jego pierwszej powieści, "Plebanię z magnoliami". Jako dramaturg zadebiutował w 1961 roku. Stanisław Grochowiak przestał pisać prozę, gdy miał trzydzieści lat. Zmarł z powodu powikłań związanych z chorobą alkoholową.