Stanisław Alexandrowicz - sylwetka autora

Stanisław Alexandrowicz, historyk związany z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, urodził się 5 kwietnia 1931 r. w Wilnie. Po ukończeniu w 1950 r. I Liceum Ogólnokształcącego w Toruniu, rozpoczął studia z historii i archiwistyki na UMK. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1955 r. ukończył studia drugiego stopnia, a w 1960 r. obronił doktorat. Dwanaście lat później uzyskał habilitację pod kierunkiem prof. Henryka Łowmiańskiego. W latach 1977-1987 pracował na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, po czym w 1987 r. dołączył do grona wykładowców UMK. Tam pełnił funkcję kierownika zakładu historii narodów ZSRR, który później przekształcono w zakład historii Europy Wschodniej.

W 1989 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a pięć lat później profesora zwyczajnego w dziedzinie nauk humanistycznych. Po 1995 r. ponownie związał się z uniwersytetem w Białymstoku, a następnie nauczał w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Jego badania koncentrowały się głównie na dziejach Wielkiego Księstwa Litewskiego, Podlasia, historii gospodarczej miast, kartografii, lotnictwa oraz losach polskich zesłańców w Kazachstanie w latach 1940-1946. Był aktywnym członkiem Toruńskiego Towarzystwa Naukowego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz wieloletnim prezesem Białostockiego Towarzystwa Naukowego. Za swoją działalność został uhonorowany licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz medalem za zasługi dla rozwoju Uczelni.