Shikibu Murasaki - sylwetka autora

Pseudonim japońskiej pisarki i poetki z okresu Heian, zaliczanej do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji, nie zdradza prawdziwego imienia autorki, które pozostaje nieznane. Była ona córką Tametoki Fujiwary, konfucjańskiego uczonego i arystokraty z bocznej gałęzi wpływowego rodu Fujiwara. Jej przydomek "Murasaki" mógł pochodzić od jednej z postaci jej dzieł, Murasaki no Ue, lub od koloru fioletowego, natomiast "Shikibu" wiązano z tytułem urzędowym jej ojca w Ministerstwie Ceremonii. Istnieją przypuszczenia, że jej imię własne mogło brzmieć Takako.

W roku 998 poślubiła Nobutakę Fujiwarę i z tego związku narodziła się córka Kenshi, znana także jako Daini no Sanmi, która również zdobyła uznanie jako poetka i stała się jedną z Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji. Murasaki, wychowana w środowisku o silnych tradycjach literackich, od dzieciństwa miała styczność z poezją chińską i japońską. Około 1006 roku dołączyła do dworu cesarzowej Shōshi, żony cesarza Ichijō, obok innych wybitnych dam, takich jak Ise no Taifu, Akazome Emon i Izumi Shikibu.

Jej najważniejsze dzieło, "Genji monogatari" (Opowieść o księciu Genji), uznawane jest za pierwszą na świecie powieść i jedno z najważniejszych dzieł starożytnej literatury japońskiej. Prawdopodobnie zostało ukończone w 1008 roku. Zawiera 54 zwoje, z czego 42 poświęcone są przygodom tytułowego księcia Genji na tle wydarzeń społecznych i politycznych, co sprawia, że dzieło jest przedmiotem nieustannych badań historyków. Na całym świecie stworzono tysiące analiz i publikacji dotyczących tej powieści.

Między 1008 a 1010 rokiem Murasaki stworzyła również swój dziennik, "Murasaki Shikibu nikki", gdzie opisywała dworskie uroczystości oraz życie arystokracji, wplatając w te opowieści swoje osobiste doświadczenia i przemyślenia. Jej twórczość poetycka znalazła miejsce w antyologiach "Chokusen-shū" z kompilacją 59 jej wierszy zamieszczonych na rozkaz cesarza.