Romuald Pawlak - sylwetka autora

Cytując słynną wypowiedź Umberto Eco, przyjaciółka określa go jako „zwierzę opowiadające”, i rzeczywiście coś w tym jest. To prawdziwy gawędziarz, zarówno w rozmowie, jak i na kartach papieru. Jego literacka przygoda rozpoczęła się od horrorów opublikowanych w nieistniejącym już czasopiśmie „Feniks”, ale to właśnie historia, a szczególnie okres średniowiecza od XII wieku i Epoka Wielkich Odkryć, stały się jego prawdziwą pasją. Bliscy i znajomi opisują go jako osobę o specyficznym, kryminalnym poczuciu humoru, przez co nawet w najbardziej poważnych tekstach przemyca ironiczne smoczki czy gadające drzewa. Choć jego twórczość skupia się na fantastyce, próbuje swoich sił również w pisaniu tradycyjnych powieści historycznych.

Jego upodobania obejmują zimne piwo w towarzystwie przyjaciół, muzykę Mozarta oraz Dead Can Dance, a także uwielbia humor w stylu Monty Pythona i „Czarnej Żmii”. Literatura również zajmuje w jego sercu ważne miejsce – ceni dzieła Bułhakowa, Eco i Zofii Kossak, a wśród autorów fantastyki wyróżnia Kaya oraz Le Guin. Pasjonuje się tysiącem innych rzeczy, które trudno by zmieścić w krótkim opisie. Z drugiej strony, nie przepada za ludźmi pozbawionymi poczucia humoru, nie toleruje hipokryzji, bezinteresownej nienawiści oraz złośliwości udającej inteligentną ironię, podczas gdy okazuje się zwykłym chamstwem.