Rafał Wojaczek urodził się po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, w inteligenckiej rodzinie. Po zdaniu matury, Wojaczek rozpoczął studia polonistyczne na prestiżowym Uniwersytecie Jagiellońskim, ale szybko porzuca naukę. Po tym wydarzeniu poeta przenosi się na stałe do Wrocławia, gdzie w 1971 roku popełnia samobójstwo. Wiersze i proza Rafała Wojaczka jednak bardzo mocno zapisały się w kanonie, jakim jest literatura piękna polska – książki poety to niesamowita podróż, gwarantująca bardzo ciekawe doznania artystyczne.

Poezja Rafała Wojaczka wymyka się schematom. W swojej twórczości poeta bardzo wiele miejsca poświęcał szeroko pojętej tematyce miłości. Wiersze o miłości Rafała Wojaczka to bardzo oryginalne w warstwie językowej i interpretacyjnej utwory. Ponadto, w twórczości Rafała Wojaczka wyraźnie da się zauważyć także zainteresowanie problematyką śmierci. Chcąc lepiej zapoznać się z jego poezją, warto sięgnąć po tomik poezji autorstwa Rafała Wojaczka – „Okno”, którym poeta zadebiutował w świecie literackim. Zebrane w tomiku wiersze Rafała Wojaczka będą świetnym początkiem przygody z jego liryką. Poeta nie bał się przedstawiać w nich dosadnych, uderzających obrazów. Zebrane utwory Rafała Wojaczka znajdują się również w wydanym jeszcze przed śmiercią tomiku – „Inna bajka”.

Inne książki z utworami Rafała Wojaczka zostały wydane już po samobójczej śmierci poety. Rafał Wojaczek w swojej poezji nie bał się podejmowania trudnych, skomplikowanych tematów. Ważnym elementem poezji Rafała Wojaczka są erotyki. Warto jednak zauważyć, że na uwagę zasługują nie tylko jego wiersze. W dorobku literackim Wojaczka znajduje się również proza – powieść „Sanatorium” to świetna czytelnika propozycja dla tych osób, które chcą poznać inną stronę twórczości poety. Postać Rafała Wojaczka z nieco bardziej prywatnej strony można natomiast zobaczyć dzięki książkowemu wydaniu jego listów „Listy miłosne i nie”. Wojaczek, mimo krótkiego życia, odcisnął ogromne piętno na polskiej kulturze i literaturze. Zalicza się do grona tak zwanych „poetów wyklętych”.