Natasza Goerke - sylwetka autora

Natasza Goerke, urodzona w 1962 roku w Poznaniu, jest uznaną prozaiczką i poetką. Początkowo studiowała filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, później kontynuowała naukę orientalistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W połowie lat 80. wyjechała do Niemiec, gdzie pogłębiała swoją wiedzę na temat języków tybetańskich oraz religii Wschodu. W 2003 roku została nominowana do prestiżowej nagrody literackiej NIKE. Obecnie mieszka w Hamburgu.

Literacka twórczość Goerke często określana jest jako groteskowa i surrealistyczna, choć w swojej istocie skupia się na filozoficznych aspektach, czerpiąc inspiracje z tradycji oświeceniowej powiastki, które autorka ubiera w nowoczesną formę. Jej utwory, zazwyczaj krótkie i treściwe, przedstawiają wyolbrzymioną, sztuczną rzeczywistość. W tej rzeczywistości, z uwagi na różne przesady i niedociągnięcia, nie funkcjonuje ona prawidłowo i niejako „psuje się”, co wpływa zarówno na egzystencję bohaterów – ukazanych z mieszanką sarkazmu i troski – jak i na rozwój samej fabuły. W ten sposób pojawia się metafizyczne uzasadnienie dla kryzysu fabularnego.

Interesujące jest to, że dzięki stopniowemu wprowadzeniu elementów filozofii buddyjskiej, literacki świat Goerke zaczyna zyskiwać coraz większą spójność. Przykładem tego jest jej najbardziej rozbudowana praca, minipowieść „47 na odlew”.