Mihail Sebastian - sylwetka autora

Mihail Sebastian kształcił się na wydziale prawa w Bukareszcie oraz w Paryżu. Po zakończeniu nauki, związał się z rumuńskim czasopismem "Cuvîntul" i zajął się tłumaczeniem na rumuński literatury francuskiej z XX wieku. W latach 30. jego twórczość skupiła się głównie na pisaniu powieści oraz dramatów, współpracując przy tym z różnymi czasopismami, takimi jak "Viaţa românească" czy "Revista Fundaţillor Regale". W okresie wojennym musiał zrezygnować z pracy w redakcjach tych wydawnictw z powodu nacisków władz rumuńskich. Jedną ze swoich sztuk opublikował pod pseudonimem Victor Mincu. W tym trudnym czasie nawiązał kontakty z komunistycznym ruchem oporu w Rumunii i zaczął pisać dla antyfaszystowskiej prasy podziemnej. Niedługo po zakończeniu II wojny światowej, zmarł na skutek obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym.

Sebastian jest najbardziej znany z powieści "Dwa tysiące lat", która porusza temat żydowskiego życia oraz wzrostu antysemityzmu w Europie. Książka koncentruje się na życiu młodego żydowskiego intelektualisty, którego historia rozgrywa się na tle wydarzeń w Paryżu i Bukareszcie w latach 20. oraz w pierwszej połowie lat 30. XX wieku. Dopiero pięć dziesięcioleci po wojnie odkryto jego "Dziennik" z lat 1935-1944, który zdobył szerokie uznanie zarówno w Rumunii, jak i za granicą, znajdując czytelników dzięki tłumaczeniom na język angielski i polski. Ten dokument dostarcza wnikliwego wglądu w polityczną i kulturową atmosferę tamtego czasu, opisuje różne relacje pisarza, w tym z postaciami takimi jak Mircea Eliade, Eugen Ionescu, Camil Petrescu i Constantin Noica, a także ukazuje prześladowania bukareszteńskich Żydów w autorytarnej Rumunii.