Mieczysław Drobner - sylwetka autora

Mieczysław Drobner, urodzony 3 listopada 1912 roku w Krakowie, był uznanym kompozytorem, muzykologiem i pedagogiem. Zmarł 17 marca 1986 w Łodzi. Jego edukacja muzyczna rozpoczęła się od ukończenia studiów kompozycji i dyrygentury w 1933 roku w krakowskim Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego, gdzie nauczycielami byli Bolesław Wallek-Walewski i Zbigniew Dymmek. Następnie, w latach 1933-34, kontynuował naukę pod okiem Josepha Marxa w Wiedniu, a później zgłębiał muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim pod kierunkiem Zdzisława Jachimeckiego, uzyskując dyplom w 1937 roku.

W 1936 roku Drobner zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Kompozytorskim „Echa Macierzy” we Lwowie za utwór "Bunt szyn" na czterogłosowy chór męski a cappella. Jego zaangażowanie w muzykę obejmowało także pracę jako dyrygent w Operze Krakowskiej w latach 1931-39 oraz pełnienie funkcji dyrektora Departamentu Muzyki w Ministerstwie Kultury i Sztuki w latach 1944-46. Od 1946 roku Drobner wykładał na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, gdzie objął stanowisko prorektora w latach 1949-54, a rektora w latach 1954-57. Jednocześnie od 1946 do 1954 roku zarządzał Wydziałem Muzycznym Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia i miał znaczący wkład w powstanie Orkiestry Radiowej prowadzonej przez Henryka Debicha.

Jako aktywny promotor muzyki, Drobner przygotowywał audycje słowno-muzyczne zarówno dla stacji ogólnopolskich, jak i łódzkich, a także publikował artykuły w „Poradniku Muzycznym” w latach 1947-49. W 1954 roku, wspólnie z Władysławem Raczkowskim i Kazimierzem Sikorskim, założył Stowarzyszenie Przyjaciół Opery, co zaowocowało powstaniem Opery Łódzkiej, gdzie pełnił funkcję pierwszego kierownika artystycznego do 1956 roku.

W latach 1958-61 Drobner kierował Miejskim Teatrem Muzycznym w Krakowie, a także przez wiele lat związany był z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Krakowie, gdzie od 1971 roku wykładał jako profesor. W okresie 1969-72 był dziekanem Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury, a od 1961 roku prowadził Zakład Akustyki Muzycznej. Jego prace na temat akustyki, takie jak "Akustyka muzyczna" (1953) i "Instrumentoznawstwo i akustyka" (1960), zyskały uznanie w środowisku muzycznym.

Mieczysław Drobner został uhonorowany licznymi odznaczeniami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945), Złotym Krzyżem Zasługi (1952), Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (odpowiednio w 1956 i 1964) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia w 1969 roku.