Mariusz Wilk - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

19 Stycznia 1955

Ukończył studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim i od 1978 roku był aktywnym uczestnikiem opozycji demokratycznej. Był jednym ze współtwórców opozycyjnych pism publikowanych w podziemiu, takich jak "Biuletyn Dolnośląski", "Podaj dalej" i "Tematy". W czasie wydarzeń Sierpnia 1980 pełnił rolę współredaktora biuletynu strajkowego NSZZ "Solidarność", który ukazywał się w Stoczni Gdańskiej. Od tego czasu zamieszkał w Gdańsku, gdzie objął stanowisko redaktora naczelnego w piśmie "Solidarność. Pismo Zarządu Regionu", gdzie opublikował m.in. wywiad z Günterem Grassem.

Po ogłoszeniu stanu wojennego musiał się ukrywać, ale mimo to kontynuował pracę redaktorską, aż do jego aresztowania w grudniu 1982 roku. Po zwolnieniu, od 1983 roku, pracował w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Gdańsk". W 1984 roku, razem z Maciejem Łopińskim oraz Marcinem Moskitem (prawdziwe nazwisko: Zbigniew Gach), wydał w Paryżu książkę "Konspira", która dokumentowała działalność podziemnej "Solidarności", zawierając wywiady z takimi postaciami jak Bogdan Borusewicz czy Zbigniew Bujak. Ta publikacja zdobyła Nagrodę "Solidarności" Pracowników Wydawnictw w 1984 roku.

W 1986 roku został ponownie aresztowany pod zarzutami sugerującymi współpracę z obcym wywiadem, co miało być związane z wydaniem "Konspiry" na Zachodzie. Wyszedł na wolność po kilku miesiącach dzięki amnestii. Po strajkach na Wybrzeżu w 1988 roku wycofał się z aktywnej działalności politycznej. W latach 90. przeniósł się za granicę i osiedlił w Rosji; mieszkał na Wyspach Sołowieckich, nad jeziorem Onega, a później na Dalekiej Północy. W tym czasie pełnił funkcję korespondenta paryskiej "Kultury" i w 1997 roku otrzymał Nagrodę Literacką "Kultury" im. Zygmunta Hertza.

Obecnie współpracuje z "Rzeczpospolitą" (w dodatku "Plus-Minus"), a jego artykuły ukazywały się w "Zeszytach Literackich", "Gazecie Gdańskiej" oraz "Przeglądzie Politycznym". W 2006 roku był nominowany do Paszportów "Polityki" i został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.