Maria Winowska - sylwetka autora

W 1927 roku ukończyła studia z filologii klasycznej i romańskiej na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Początkowo pracowała jako asystentka Edwarda Porębowicza. W latach 1931-1934 była zatrudniona w księgarni, a później w wydawnictwie Verbum w Warszawie. W 1933 roku wzięła udział w tworzeniu czasopisma Verbum, a od 1934 roku pełniła funkcję pierwszego sekretarza redakcji. Szybko jednak zrezygnowała z tej roli z uwagi na nieporozumienia z księdzem Władysławem Korniłowiczem.

W 1940 roku zamieszkała w Tuluzie we Francji, gdzie zaangażowała się w działalność Francuskiego Ruchu Oporu, m.in. wydając podziemne pismo Służba. Po zakończeniu wojny stała się aktywną postacią polskiej emigracji we Francji. Jej literackie osiągnięcia zostały uhonorowane w 1950 roku Nagrodą Akademii Francuskiej za książkę "Le Fou de Notre-Dame. Le père Maximilien Kolbe".

Współpracowała blisko ze Stefanem Wyszyńskim w trakcie jego zagranicznych podróży. W 1956 roku, pod pseudonimem "Claude Naurois", opublikowała książkę "Dieu contre dieu?: drame des catholiques progressistes dans une église du silence", a w 1962 roku jako "Pierre Lennert" wydała "L'Eglise catholique en Pologne", która analizowała politykę władz komunistycznych wobec Kościoła. W latach 70. działała jako jeden z mężów zaufania Polskiego Porozumienia Niepodległościowego.

Opublikowała wiele książek zarówno po polsku, jak i po francusku. Do jej znanych prac należą m.in. "Prawdziwe oblicze Ojca Pio, kapłana i apostoła" (1955), "Papież Epifanii. Paweł VI" (1970), "Sekret Maksymiliana Kolbego" (1971), "Prawo do Miłosierdzia. Posłannictwo Siostry Faustyny" (1974), "Jan Paweł II, Cały dla Wszystkich" (1979) oraz "Opowieść o człowieku, który wybrał większą wolność" (Paryż, 1953; Kraków, 1992).