Marek Wilczyński - sylwetka autora

Marek Wilczyński, urodzony w Krakowie w 1959 roku, ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1982 roku. Po uzyskaniu doktoratu w 1991 roku, a następnie habilitacji w 2001 roku, rozwijał swoją karierę na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Rok 2013 przyniósł mu zaszczytny tytuł profesora nauk humanistycznych.

Wilczyński jest uznanym historykiem, specjalizującym się w badaniach nad dziejami starożytnego świata. Jego główne zainteresowania badawcze koncentrują się na okresie przechodzenia starożytności w średniowiecze, szczególnie na historii późnego Cesarstwa Rzymskiego oraz wydarzeniach Wielkiej Wędrówki Ludów. Jego analiza obejmuje także prahistorię i wczesne dzieje plemion germańskich. W swojej pracy naukowej wykorzystuje różnorodne źródła - pisane, ikonograficzne, archeologiczne i numizmatyczne - pochodzące z okresu od IV do VII/VIII wieku.

Wilczyński sprzeciwia się wyznaczaniu konkretnych dat końca starożytności, takich jak rok 476, uznając ten okres za czas ewolucji i płynnego przechodzenia w średniowiecze. Jego publikacje, takie jak "Zagraniczna i wewnętrzna polityka afrykańskiego państwa Wandalów" (1994), "Germanie w służbie zachodniorzymskiej w V w. n.e. Studium historyczno – prosopograficzne" (2001) czy "Królestwo Swebów – regnum in extremitate mundi" (2011), analizują, jak zarówno „Barbarzyńcy” przejmowali rzymskie wzorce administracyjne, jak i Rzymianie adaptowali barbarzyńską politykę i wojskowość. W swoich pracach dąży do określenia, na ile późne Cesarstwo Rzymskie i powstałe na jego terytorium królestwa germańskie były przesiąknięte elementami kultury rzymskiej i barbarzyńskiej.