Marek Chmielewski - sylwetka autora

Urodzony 6 maja 1959 roku w Zofiówce w województwie świętokrzyskim, jest duchownym Diecezji Radomskiej, wyświęconym w katedrze w Sandomierzu 21 maja 1983 roku. Po pięciu latach pracy duszpasterskiej w parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Radomiu, kontynuował specjalistyczne studia z zakresu duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL) i w 1988 roku zatrudniony został jako pracownik naukowy uczelni. Doktorat obronił w 1990 roku, badając doświadczenia mistyczne Matki Marceliny Darowskiej. Na podstawie rozprawy dotyczącej metodologicznych problemów posoborowej teologii duchowości katolickiej zdobył habilitację w 2000 roku. Od 7 czerwca 2002 roku jest profesorem nadzwyczajnym KUL.

Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Teologii Duchowości KUL w latach 2000-2006 i od 2000 roku jest prezesem Polskiego Stowarzyszenia Teologów Duchowości. Jego działalność naukowa obejmuje również członkostwo w Towarzystwie Naukowym KUL oraz udział w radach naukowych czasopism, takich jak "Życie Konsekrowane" czy litewski "Soter". Od 2008 roku współpracuje z Fakultetem Teologicznym Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie, Litwa.

W 2001 roku został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi RP, a Uniwersytet Witolda Wielkiego przyznał mu doktorat honoris causa w 2012 roku. Jest także trzykrotnym prodziekanem Wydziału Teologii i członkiem Senatu KUL, przewodniczącym Komisji Stypendialnej tej uczelni. Był także przewodniczącym Senackiej Komisji Dyscyplinarnej do spraw Studentów i Doktorantów.

Jego badania koncentrują się na metodologii teologii duchowości, mistyce i duchowości świeckich konsekrowanych. Jest autorem licznych publikacji, w tym książek i artykułów naukowych, redagował również wiele serii wydawniczych, jak "Duchowość w Polsce" i "Biblioteka Teologii Duchowości".

Działa nie tylko naukowo, ale także jako kaznodzieja i rekolekcjonista, prowadząc liczne rekolekcje i dni skupienia. Od 2003 roku prowadzi cykl rozważań o duchowości „Duc in altum!” w Radiu Maryja i TV Trwam. Współpracuje również z Instytutem Świeckim Chrystusa Króla. Jego wszechstronne zaangażowanie w rozwój teologii duchowości i życie duchowe różnych wspólnot czynią go znaczącą postacią w polskiej teologii katolickiej.