Marcin Król - sylwetka autora

Polski filozof i historyk idei, znany ze swojej pracy akademickiej oraz publicystycznej, ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1972 roku zdobył dyplom na Wydziale Socjologii i Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie uzyskał stopnie naukowe doktora oraz doktora habilitowanego. W 1999 roku nadano mu tytuł profesora nauk humanistycznych.

W latach 70. pracował w Polskiej Akademii Nauk, co dało początek jego działalności naukowej, która później rozwijała się w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Tam osiągnął stanowisko profesora zwyczajnego i pełnił obowiązki dziekana Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji w latach 1996-2002. Był również wykładowcą na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w Zakładzie Dziennikarstwa.

Brał czynny udział w wydarzeniach marca 1968 roku, co skutkowało jego kilku miesięcznym uwięzieniem. W 1978 roku założył opozycyjne pismo "Res Publica" i stał się jego redaktorem naczelnym. W 1975 roku podpisał List 59, protestując przeciw zmianom w Konstytucji PRL. Współdziałał z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym i prowadził wykłady w ramach Uniwersytetu Latającego, publikując między innymi w "Kulturze". Na początku lat 80. był doradcą "Solidarności" w Regionie Mazowsze i pisał dla drugiego obiegu. Wziął także udział w obradach Okrągłego Stołu, pracując w zespole ds. reform politycznych i podzespole ds. środków masowego przekazu.

W trakcie wyborów prezydenckich w 1990 roku był członkiem komitetu wyborczego Tadeusza Mazowieckiego. Po 1989 roku jego działalność publikacyjna nabrała impetu; został redaktorem naczelnym "Res Publiki Nowej" i felietonistą "Tygodnika Powszechnego" od 2000 roku. Był także członkiem Collegium Invisibile i przewodniczącym rady Fundacji im. Stefana Batorego. Za swoje zasługi w 2011 roku otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.