Lee Iacocca - sylwetka autora

Lee Iacocca, urodzony 15 października 1924 roku, był amerykańskim menedżerem znanym z kierowania firmami Ford i Chrysler. Jego rodzice, włoscy imigranci, przybyli do Stanów Zjednoczonych na początku XX wieku – ojciec Nicola w 1902 roku, a matka Antoinette w 1921. Nicola Iacocca prowadził jadłodajnię oraz kino, a rodzina żyła dostatnio aż do nadejścia wielkiego kryzysu. Lee wyróżniał się w nauce i był przewodniczącym samorządu szkolnego. W 1939 roku zdiagnozowano u niego gościec stawowy, co wykluczyło go z obowiązkowej służby wojskowej.

Iacocca rozpoczął studia na Uniwersytecie Lehigh w Pensylwanii, początkowo skupiając się na technologii budowy maszyn, a później na projektowaniu zakładów przemysłowych oraz organizacji produkcji. Studiował także psychologię i psychopatologię, a jako dziennikarz pracował dla uniwersyteckiej gazety The Brown and White. Kontynuował edukację magisterską w Princeton, wybierając jako przedmioty fakultatywne politologię i tworzywa sztuczne.

Swoją karierę zawodową rozpoczął w sierpniu 1946 roku w Ford Motor Company jako inżynier-stażysta. Z czasem awansował, by w 1970 roku objąć stanowisko prezesa firmy, ale w 1978 roku został niespodziewanie zwolniony przez Henry'ego Forda II. Jeszcze w tym samym roku Iacocca dołączył do Chryslera jako prezes, a rok później został przewodniczącym rady nadzorczej. Pod jego kierownictwem Chrysler odżył, m.in. dzięki wprowadzeniu do produkcji minivanów. Pracował tam do 1993 roku.

Po śmierci swojej żony w 1984 roku, która cierpiała na cukrzycę, Iacocca zaangażował się w wspieranie badań nad tą chorobą, zakładając swoją własną fundację.