Krzysztof Pigoń - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

2 Lutego 1926

Data i miejsce zgonu:

5 Lutego 2001

Polski fizykochemik oraz profesor związany z Politechniką Wrocławską ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1948 roku. Karierę zawodową rozpoczął jako asystent Kazimierza Gumińskiego na Uniwersytecie Wrocławskim, zdobywając tytuł doktora w 1956 roku. W 1957 roku objął kierownictwo Katedry Chemii Fizycznej na Politechnice Wrocławskiej, a w 1970 roku został profesorem nauk chemicznych.

Na Politechnice Wrocławskiej zajmował różnorodne stanowiska: pełnił obowiązki kierownika Katedry Chemii Fizycznej od 1954 do 1957, był jej kierownikiem w latach 1957-1968, a także prodziekanem Wydziału Chemicznego w latach 1958-1960. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Chemii Organicznej i Fizycznej od 1969 do 1972, a następnie był jego dyrektorem do roku 1975. W latach 1972-1975 oraz ponownie 1984-1986 był członkiem Senatu i Prezydium Senatu uczelni. Przewodził również Radzie Seniorów w okresie 1979-1981 oraz zasiadał w Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego w latach 1982-1985. Na emeryturę przeszedł w 1986 roku.

Jego badania naukowe koncentrowały się na fizykochemii półprzewodników i elektrycznych właściwościach kryształów molekularnych. W 1960 roku odbył staż naukowy na ETH Zurich. Był twórcą szkoły o nazwie Chemia Fizyczna Organicznego Ciała Stałego, kształcąc 13 doktorów nauk chemicznych, w tym 8 doktorów habilitowanych oraz 5 profesorów. Opublikował 46 prac naukowych oraz książkę "Półprzewodniki organiczne", współautorami której byli K. Pigoń i K. Gumiński. Był autorem tłumaczeń licznych książek i podręczników naukowych. Wspólnie z Zdzisławem Ruziewiczem opracował ceniony podręcznik akademicki "Chemia fizyczna".

Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Więcej informacji można znaleźć na stronie https://******.**