Konrad W. Tatarowski - sylwetka autora

Emerytowany profesor Uniwersytetu Łódzkiego specjalizujący się w literaturoznawstwie i medioznawstwie, jest autorem licznych książek oraz ponad stu publikacji w czasopismach i wydawnictwach zbiorowych. W dorobku literackim ma również poetycki zbiór "Światło w ciemności" oraz szereg artykułów literackich i publicystycznych publikowanych zarówno w polskiej, jak i emigracyjnej prasie. Od lat 70. XX wieku angażował się w działalność antykomunistycznej opozycji, będąc jednym z inicjatorów powstania „Solidarności” na Uniwersytecie Łódzkim. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od grudnia 1981 roku, spędził dziesięć miesięcy w internowaniu w więzieniach w Łęczycy, Łowiczu i Kwidzynie.

Od 1983 roku mieszkał na emigracji, a w latach 1984-1994 pracował jako dziennikarz w Rozgłośni Polskiej RWE w Monachium. Jego artykuły literackie, eseje i krytyki literackie były publikowane w renomowanych paryskich czasopismach takich jak „Kultura”, „Kontakt”, „Zeszyty Literackie”, a także w nowojorskim „Nowym Dzienniku” i berlińskim „Poglądzie”. Do Polski na stałe powrócił w 1995 roku, a kilka lat później wznowił pracę akademicką na Uniwersytecie Łódzkim.

Jest autorem książek, w tym „Literatura i pisarze w programie Rozgłośni Polskiej RWE” (2005), „Aksjologia i polityka w pisarstwie i działalności Jana Nowaka-Jeziorańskiego” (2010), „Nie-zależna literatura i dziennikarstwo przed 1989 rokiem. Idee – ludzie – spory” (2016). Razem z R. Nolbrzakiem napisał „Liryka i polityka. O twórczości poetyckiej Jacka Bierezina, Zbigniewa Dominiaka, Zdzisława Jaskuły i Witolda Sułkowskiego” (2019), a współredagował także pracę zbiorową „Przeciw. Pomimo. Obok. Kultura niezależna w Łodzi w latach 70. i 80. XX wieku” (2013).

Był wielokrotnie honorowany za swoje zasługi w walce o wolność i demokrację oraz działalność naukową i kulturalną. Otrzymał m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyż Wolności i Solidarności (2017), Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2018), Złoty Krzyż Zasługi (2006), odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2010), „Zasłużony dla Miasta Łodzi” (2010), Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2015) oraz Odznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” (2017).