Karen Horney - sylwetka autora

Niemiecka psychoanalityk i psychiatra, znana jako wybitna przedstawicielka podejścia psychodynamicznego i współtwórczyni neopsychoanalizy, robiła znaczące postępy w dziedzinie badań nad osobowością. Począwszy od roku 1932, związana była z Instytutem Psychoanalitycznym w Berlinie, zanim emigrowała do Stanów Zjednoczonych. Tam stała się jedną z założycielek Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego. Jej badania kładły nacisk na rolę uwarunkowań społeczno-kulturowych w kształtowaniu osobowości i zaburzeń psychicznych, wyraźnie odchodząc od freudowskiego podejścia biologicznego. Najbardziej znana jest z książki "Neurotyczna osobowość naszych czasów" z 1937 roku.

Karen Horney różniła się od Freuda w podejściu do genezy nerwicy, interpretując siły wewnętrzne przyczyniające się do jej powstania. Pomimo zgody z Freudem, iż źródłem nerwicy są nierozwiązane konflikty wewnętrzne, twierdziła, że pędy te różnią się u neurotyków. Wynikają one z poczucia izolacji, bezradności, lęku i wrogości, a ich głównym celem jest osiągnięcie bezpieczeństwa. Kluczowym elementem nerwicy, według Horney, jest neurotyczna struktura charakteru, przejawiająca się w wewnętrznych konfliktach oraz sprzecznych pragnieniach, które neurotyk bezskutecznie stara się pogodzić.