Jaroslav Hašek - sylwetka autora

Czeski pisarz, publicysta i dziennikarz odegrał znaczącą rolę w literaturze i polityce swojego kraju. Po ukończeniu gimnazjum zdobywał umiejętności w Akademii Handlowej, co początkowo zaowocowało pracą w drogerii, a następnie w Banku Slavia. W tym czasie związał się z czeskimi anarchistami i bohemą, angażując się w piesze wędrówki, odwiedzając m.in. Słowację, Galicję i Węgry. Próbował różnych zajęć, w tym handlu psami. Jego działalność literacka zaczęła się w 1903 roku, a około 1905 dołączył do grupy „Anarchistyczni Burzyciele”.

W 1908 nawiązał współpracę z czasopismem „Ženský obzor”, a od 1910 stanął na czele satyrycznego „Svět zvířat”. Był również współpracownikiem „Českého slova” od 1911, publikując w różnych innych pismach, takich jak „Pochodně” i „Humoristické listy”. W swoich dziełach często odwoływał się do osobistych doświadczeń zawodowych, co zauważalne jest w „Dobrym wojaku Szwejku”. Powieść ta stała się słynna m.in. dzięki opowieści o absurdalnych publikacjach fikcyjnych gatunków zwierząt w „Świecie zwierząt”, za co stracił stanowisko redaktora naczelnego.

W 1910 poślubił Jarmilę Mayerovą. Rok później współtworzył satyryczną Partię Umiarkowanego Postępu w Granicach Prawa, kpiącą z demokratycznych procedur, gdzie był kandydatem na starostę praskiego, a także stworzył postać Szwejka. W 1915 dołączył do austriackiej armii jako jednoroczny ochotnik, lecz brak wiary w sens walki doprowadził go do niewoli rosyjskiej. Współpracował z Korpusem Czechosłowackim jako pisarz pułkowy, a później redaktor „Čechoslovan” w Kijowie.

Po rewolucji październikowej w 1918 wstąpił do Armii Czerwonej i czeskiej socjaldemokratycznej partii robotniczej, działając jako komisarz polityczny. Późniejszy okres jego życia, mimo publikacji „Tajemství meho pobytu v Rusku”, nadal kryje wiele zagadek. Wiadomo, że uczestniczył w obronie Samary, działał w Irkucku, tworzył „Jur” – buriackojęzyczną gazetę, i brał udział w misji do Mongolii. W 1920 poślubił Rosjankę Aleksandrę Grigoriewną Lwową, nie rozwiązując pierwszego małżeństwa.

Po powrocie do Czechosłowacji w 1920, czekały na niego zarzuty bigamii i dezercji, dlatego skupił się na twórczości literackiej. W 1921 wydał pierwszy tom „Przygód dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej”. Jego śmierć w 1923 uniemożliwiła ukończenie czwartego tomu, jednak książka zdobyła ogromną popularność i na stałe weszła do kanonu literatury. Dzieło zyskało również ikoniczne ilustracje Józefa Lady, które ukształtowały wizerunek Szwejka na dziesięciolecia.