James Lovell - sylwetka autora

James "Jim" Arthur Lovell Jr., urodzony 25 marca 1928 roku w Cleveland, to amerykański astronauta i pilot wojskowy, który osiągnął rangę komandora w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych. Początkowo studiował przez dwa lata na Uniwersytecie Wisconsin, lecz później przeniósł się do Amerykańskiej Akademii Marynarki Wojennej, gdzie w 1952 roku otrzymał tytuł licencjata w dziedzinie nauk ścisłych.

Swoją karierę wojskową zaczął jako pilot w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, a następnie uczęszczał do szkoły Pilotów Doświadczalnych w Naval Air Test Center w Patuxent River w stanie Maryland. W latach 1958–1962 pracował tam jako pilot doświadczalny, odpowiadając za program F4H Phantom.

W 1959 roku Lovell starał się dołączyć do pierwszej grupy amerykańskich astronautów NASA, znanej jako "Mercury Seven". Choć znalazł się w gronie 32 finalistów wyłonionych z ponad 500 kandydatów, nie znalazł się jednak w ostatecznym składzie. Szczęście uśmiechnęło się do niego trzy lata później, w 1962 roku, kiedy to 17 września został wybrany jako jeden z dziewięciu astronautów drugiej grupy NASA.

W 1967 roku Lovell został członkiem rezerwowej załogi dla trzeciego załogowego lotu programu Apollo. Jest jednym z zaledwie trzech astronautów, którzy dwukrotnie opuścili orbitę Ziemi, kierując się w stronę Księżyca. Jednak, w przeciwieństwie do Johna Younga i Eugene’a Cernana, nigdy nie stanął na jego powierzchni.

W 1971 roku Lovell ukończył Harvard Business School i rozpoczął pracę jako pilot-instruktor oraz inżynier ds. bezpieczeństwa w 101. Eskadrze Myśliwskiej stacjonującej w bazie Oceana w Wirginii. W maju tego samego roku został zastępcą dyrektora Centrum Kosmicznego im. Johnsona (Lyndon B. Johnson Space Center). Służbę w Marynarce Wojennej zakończył w marcu 1973 roku.