Jacek Leociak - sylwetka autora

Jacek Leociak, urodzony w 1957 roku, jest profesorem i doktorem habilitowanym, który pełni funkcję kierownika Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN. Jest jednym z założycieli Centrum Badań nad Zagładą Żydów działającego przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz redaktorem naukowym rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Wśród jego publikacji można znaleźć m.in. „Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego”, „Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście” (napisana wspólnie z Barbarą Engelking), „Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji”, „Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów”, „Spojrzenia na warszawskie getto”, „Młyny boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie”, nominowana do Nagrody Literackiej Nike, oraz „Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę”, która przyniosła mu Nagrodę Klio w kategorii varsaviana. Inne jego dzieła to „Wieczne strapienie. O kłamstwie, historii i Kościele” i „Zapraszamy do nieba. O nawróconych zbrodniarzach”. Razem z Zofią Waślicką-Żmijewską i Arturem Żmijewskim stworzył „Warszawski trójkąt zagłady”, która była nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Wraz z Martą Janczewską opublikował także „Antologię Archiwum Ringelbluma”. Leociak bada różnorodne formy dokumentacji doświadczeń granicznych, w tym Holocaustu. Razem z Barbarą Engelking współtworzył koncepcję wystawy Zagłada w Muzeum POLIN i był współautorem wystawy czasowej „Tu Muranów”. W 2019 roku otrzymał prestiżową Nagrodę im. Kazimierza Wyki za swoje wybitne osiągnięcia w eseistyce oraz krytyce literackiej i artystycznej.