Jacek Antoni Zieliński - sylwetka autora

Jacek Antoni Zieliński, urodzony w 1936 roku w Warszawie, swoje akademickie ścieżki rozpoczął na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiując tam w latach 1954-1960. Jego dyplom był rezultatem pracy nad cyklem sztychów w pracowni Tadeusza Kulisiewicza, jednak jedną z kluczowych postaci w jego edukacji artystycznej był Stanisław Szczepański. Szczepański, znakomity malarz kolorysta, nie tylko solidnie przygotowywał młodych artystów, lecz także służył im jako duchowy przewodnik i mentor, co Zieliński podkreślał w swoich wspomnieniach.

Choć Zieliński był nieco młodszy od uczestników słynnej wystawy w warszawskim Arsenale w 1955 roku, która ukazywała zamierzenia i nastroje młodego pokolenia w czasach socrealizmu, z zaangażowaniem poświęcił uwagę twórczości swoich starszych kolegów. Wychowywani pod wpływem pedagogów-kolorystów, nazywani ekspresjonistami z Arsenału, zasłużyli na specjalne miejsce w jego sercu, co Zieliński uwiecznił w zbiorach Muzeum w Gorzowie Wielkopolskim.

Mimo szacunku dla ich artystycznej postawy i etyki, Zieliński poszukiwał własnych ścieżek w sztuce. Odchodząc od stylu swoich nauczycieli i towarzyszy, nie zaniedbał dokumentowania i promowania ich pracy. Sam zorganizował liczne wystawy, a jego esejom o nich towarzyszyła niegasnąca troska o zachowanie tych tradycji, równocześnie próbując wykreować coś unikalnego w jego własnym artystycznym wyrazie.