Gabriela Mistral - sylwetka autora

Gabriela Mistral urodziła się w 1889 roku w Montegrande, małej miejscowości położonej w niedostępnych i wysokich Andach. Była utalentowaną chilijską poetką, dyplomatką oraz działaczką na rzecz edukacji. Już jako młoda dziewczyna podjęła pracę w zawodzie nauczycielki, którym zajmowała się przez wiele lat. Jej pierwsze uznanie jako poetki przyszło wraz z wydaniem "Sonetos de la muerte" (Sonety śmierci), które zdobyły nagrodę na konkursie literackim w Santiago de Chile w 1914 roku. Mistral, znana z otwartości na różne kultury i doświadczenia, podróżowała po Ameryce Łacińskiej i Europie z racji swojej działalności dyplomatycznej. Była aktywnie zaangażowana w kwestie społeczno-polityczne i rozwój systemu edukacji w regionie. Jej artykuły ukazywały się w najważniejszych chilijskich gazetach.

Tworzyła pod literackim pseudonimem Gabriela Mistral jako akt uznania dla dwóch ulubionych pisarzy: Gabriele D'Annunzio i Frédérica Mistrala. Jej poezja jest znana z emocjonalnej głębi i bezpośredniego wyrazu, a także z silnego związku z elementami przyrody, takimi jak chleb, woda, sól, powietrze, ziemia czy góry. W 1945 roku została pierwszą osobą z Ameryki Południowej uhonorowaną literacką Nagrodą Nobla. Gabriela Mistral zmarła w 1957 roku w Nowym Jorku, gdzie pełniła funkcję chilijskiego konsula. Jej dziedzictwo literackie, obejmujące zarówno prozę, jak i poezję, jest przechowywane w archiwum Biblioteki Narodowej Chile.