Felix Steiner - sylwetka autora

Urodzony 23 maja 1896 roku w Stallupönen, obecnie znanym jako Niestierow w rosyjskim obwodzie kaliningradzkim, był niemieckim oficerem wojskowym, który wspinał się po szczeblach kariery od kadeta armii pruskiej, dołączając do niej w marcu 1914 roku. Już w listopadzie tego samego roku odniósł poważne rany. W 1915 roku został awansowany na oficera. W latach 1922-1933 pełnił służbę w Reichswehrze, między innymi w Królewcu na stanowisku adiutanta w pułku, kończąc swoją służbę jako kapitan.

W 1935 roku związał się z SS-Verfügungstruppe. Podczas kampanii w Polsce we wrześniu 1939 roku stał na czele pułku SS "Deutschland", będącego częścią Dywizji Pancernej „Kempf”, obejmując wówczas rangę SS-Standartenführera. Brał udział w kampanii francuskiej w 1940 roku i w sierpniu tego samego roku został odznaczony Krzyżem Rycerskim. Z inicjatywy Himmlera powołał „Dywizję SS Wiking”, która składała się z ochotników z różnych krajów, takich jak Dania, Norwegia, Belgia, Holandia, Szwecja i Szwajcaria. Awansowany na SS-Gruppenführera w styczniu 1942 roku, w grudniu tegoż roku otrzymał Liście Dębu do Krzyża Rycerskiego.

Pod koniec stycznia 1945 roku przejął dowodzenie nad 11 Armią Pancerną SS, a w kwietniu tego samego roku mianowano go dowódcą Grupy Armii „Steiner”, której zadaniem była pomoc w obronie Berlina. W maju 1945 roku został wzięty do niewoli przez siły amerykańskie i podczas procesu norymberskiego został oczyszczony z zarzutów zbrodni wojennych. Po wojnie napisał kilka książek poświęconych wydarzeniom II wojny światowej. Zmarł 12 maja 1966 roku w Monachium.