Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki - sylwetka autora

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, urodzony 12 listopada 1962 roku w Wólce Krowickiej koło Lubaczowa, to znany polski poeta. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej. Swoją poetycką karierę rozpoczął w 1989 roku, kiedy jego debiut ukazał się w czwartym numerze czasopisma „Akcent”. W latach 1990-2003 był związany z kwartalnikiem literackim „Kresy”. Od 1991 roku mieszka w Warszawie, a od 1993 jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Grupa młodych krytyków, związanych z pismem Ha!art, zadedykowała mu książkę „Jesień już Panie a ja nie mam domu. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki i krytycy”. Jego poezja, będąca połączeniem tradycji, w tym barokowej poezji metafizycznej, z nowoczesnym stylem, była przedmiotem wielu recenzji i analiz. Tkaczyszyn-Dycki w swoich wierszach łączy fascynację konceptyzmem i marinizmem, tworząc utwory bogate w muzyczność i głębię filozoficzną. Jego twórczość zyskała uznanie nie tylko wśród czytelników, ale także została doceniona przez Czesława Miłosza.

Poezja Tkaczyszyna-Dyckiego została także zaadaptowana na potrzeby teatru. W 2007 roku łódzki "Teatr Napięcie" wystawił sztukę "Przewodnik dla bezdomnych", opartą na jego zbiorze „Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania” oraz dziełach Arthura Rimbauda, z muzyką zespołu "The Homeless Band". Poeta sam brał udział w przygotowaniach do sztuki i był obecny na jej premierze w Łódzkim Domu Kultury. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki jest również członkiem kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej.