Erich Kästner - sylwetka autora

Erich Kästner, urodzony 23 lutego 1899 roku w Dreźnie, zmarł 29 lipca 1974 roku w Monachium, to niemiecki literat znany z różnorodnych ról - pisarza, satyryka czy krytyka teatralnego. Zdobył uznanie szczególnie za swoje książki dla dzieci, a jego twórczość została doceniona m.in. poprzez przyznanie mu w 1960 roku Medalu im. Hansa Christiana Andersena. Był członkiem Akademii Nauki i Literatury w Republice Federalnej Niemiec oraz przez wiele lat prowadził zachodnioniemiecki oddział PEN Clubu.

Kästner pochodził z rodziny mieszczańskiej i odebrał wszechstronne wykształcenie, studiując filologię germańską, historię, filozofię oraz teatrologię. Jego zawodowa droga prowadziła przez zawody nauczyciela i dziennikarza. Literaturę zaczął uprawiać jako poeta, tworząc dla kabaretów i czasopism satyrycznych. Jednym z jego znaczących dzieł jest powieść Fabian. Historia pewnego moralisty z 1931 roku, która w satyryczny sposób przedstawia rzeczywistość Niemiec po I wojnie światowej. W czasach III Rzeszy jego książki zostały zakazane.

Jako autor książek dla dzieci zyskał rozgłos dzięki publikacji powieści Emil i detektywi z 1928 roku. Wśród innych popularnych tytułów znaleźli się Kruszynka i Antoś, 35 maja albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych, Latająca klasa, Mania czy Ania oraz Michałek z pudełka zapałek. Swoje dzieciństwo opisał w książce Kiedy byłem małym chłopcem wydanej w 1957 roku. Z kolei na polu dramaturgii zyskał uznanie za sztukę Szkoła dyktatorów z 1956 roku.