Edward Bulwer-Lytton - sylwetka autora

Edward George Earle Lytton Bulwer-Lytton, znany jako 1. baron Lytton, urodził się 25 maja 1803 roku w Londynie, a zmarł 18 stycznia 1873 roku w Torquay. Był brytyjskim politykiem, poetą i pisarzem, związanym z Partią Konserwatywną, i pełnił rolę ministra kolonii w drugim rządzie lorda Derby'ego. Jako syn generała Williama Earle'a Bulwera i Elizabeth Warburton-Lytton, która była córką Richarda Warburtona-Lyttona, początkowo nosił nazwisko "Butler", ale w 1844 roku dodał do niego Lytton.

Po śmierci ojca, gdy miał zaledwie cztery lata, przeniósł się z matką do Londynu. Swoją edukację wyższą rozpoczął w 1822 roku na Trinity College, Uniwersytetu Cambridge, lecz później zdecydował się na Trinity Hall. W 1827 roku ożenił się z Rosiną Wheeler, z którą miał dwoje dzieci: lady Emily Elizabeth i Edwarda Roberta Lyttona, późniejszego 1. hrabiego Lytton i wicekróla Indii. Jednak w 1836 roku para znalazła się w separacji.

W 1831 roku Edward zdobył mandat w Izbie Gmin jako przedstawiciel radykałów z okręgu St Ives, a od 1832 roku reprezentował Lincoln. W 1838 roku został uhonorowany tytułem baroneta. W Izbie Gmin zasiadał do 1841 roku, po czym poświęcił sporo czasu na podróże po Europie. Do parlamentu powrócił w 1852 roku jako konserwatywny reprezentant Hertfordshire, a w latach 1858-1859 pełnił funkcję ministra kolonii. W 1866 roku uzyskał tytuł 1. barona Lytton i rozpoczął działalność w Izbie Lordów.