Edmund White - sylwetka autora

Edmund White to amerykański pisarz znany z wybitnych dzieł literackich, które często eksplorują tematykę homoseksualizmu. Jego twórczość przetłumaczyli na język polski między innymi Jerzy Jarniewicz, Jacek Dehnel, Piotr Tarczyński, Andrzej Sosnowski oraz Szymon Żuchowski. White, otwarcie gej, ukończył studia na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor. Pracował jako dziennikarz dla tygodnika „Time” od 1962 do 1979 roku, a następnie wykładał na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa oraz Columbia University w Nowym Jorku między 1981 a 1983 rokiem. Jego wykłady z kreatywnego pisania odbywały się także na Uniwersytecie Yale’a i w Princeton. Lata 1983–1990 spędził w Paryżu, nadal angażując się w nauczanie na amerykańskich uczelniach, jednocześnie aktywnie uczestnicząc w życiu literackim jako członek licznych stowarzyszeń.

Wczesne dzieła White’a, takie jak jego debiut literacki „Zapominanie Eleny” oraz „Nocturnes for the King of Naples”, ukazują poetyckie podejście do prozy bez wyraźnego skupienia na tematyce homoseksualizmu, jak ma to miejsce w późniejszych pracach. Przełomowym dziełem była „A Boy’s Own Story” z 1982 roku, opowiadająca o chłopcu odkrywającym swoją seksualność w represyjnym klimacie Ameryki lat 50. Książka, z jej intymną narracją i zaskakującym zakończeniem, stała się zestawiana przez krytyków z najlepszymi powieściami Jean Geneta i Witolda Gombrowicza. Jest to pierwsza część autobiograficznej trylogii, której kontynuacją była „The Beautiful Room is Empty”, wydana pięć lat później, przedstawiająca młodego mężczyznę w obliczu przemian społecznych, jak zamieszki na Christopher Street w 1969 roku. Trylogię zamyka „The Farewell Symphony” z 1997 roku, obrazująca dorosłość bohatera aż do początku lat 90.

W swojej karierze White współtworzył „The Joy of Gay Sex” w 1977 roku, a także napisał nowele i artykuły dotyczące problematyki AIDS oraz gejowskiej kultury, w tym książkę „States of Desire: Travels in Gay America” z 1980 roku. Jego zdolności biograficzne zaowocowały trzema pozycjami o słynnych homoseksualnych twórcach. Po siedmiu latach prac, w 1993 roku, White opublikował 700-stronicową biografię Jeana Geneta, uznawaną za najważniejsze dzieło krytyczne na temat tego pisarza. W kolejnych latach wydał także biografie „Marcel Proust” w 1998 oraz „Rimbaud: The Double Life of a Rebel” w 2008 roku.