Edmund Niziurski - sylwetka autora

Edmund Niziurski, urodzony 10 lipca 1925 roku w Kielcach, zmarł 9 października 2013 roku w Warszawie, był polskim pisarzem znanym z wyjątkowego humoru i żywej narracji. Oprócz prozy zajmował się również publicystyką, scenariuszami, dramaturgią, a także pracował jako socjolog i prawnik. Szczególnie zasłynął z książek dla młodzieży i dorosłych, gdzie często pojawiał się element absurdalnego humoru. Jego najbardziej znane dzieła to "Księga urwisów," "Sposób na Alcybiadesa," i "Niewiarygodne przygody Marka Piegusa," które dzięki swojej popularności trafiły na Listę Honorową IBBY w 1978 roku.

Niziurski rozpoczął karierę literacką w 1944 roku, publikując wiersz w „Biuletynie Informacyjnym” Armii Krajowej. Po wojnie współpracował z czasopismami takimi jak „Płomyk” i „Świat Młodych” oraz z Polskim Radiem, gdzie tworzył słuchowiska. Jego literatura dla dzieci i młodzieży, pełna żywych kolorów i refleksji, zdobyła szerokie uznanie. Dla dorosłych Niziurski tworzył m.in. powieści sensacyjne i kryminalne, takie jak "Przystań Eskulapa" czy "Pięć manekinów."

Powieści Niziurskiego charakteryzują się dynamiczną akcją i specyficznym stylem narracji, pełne są humoru i sytuacyjnych gagów. Szkoła w jego książkach często jawi się jako opresyjna instytucja, choć ukazana z humorem, a elementy dydaktyczne pojawiają się w sposób subtelny. Autor był mocno związany z regionem świętokrzyskim, a akcja jego utworów często odbywa się w fikcyjnych miejscowościach przypominających te rejony.

W swojej twórczości Niziurski eksperymentował z różnymi formami, sięgając po realizm magiczny, jak w "Siódme wtajemniczenie," czy groteskę w "Awanturach kosmicznych." Jego późniejsze dzieła mają bardziej pesymistyczny wydźwięk, a ich bohaterami często stają się outsiderzy mający trudności w przystosowaniu się do szkolnego życia, pełnego zagrożeń zarówno ze strony nauczycieli, jak i rówieśników. Jego książki były tłumaczone na wiele języków, w tym na mandaryński, co świadczy o ich międzynarodowym uznaniu.