Drago Jančar - sylwetka autora

Drago Jančar, urodzony 13 kwietnia 1948 roku w Mariborze, po ukończeniu studiów prawniczych rozpoczął karierę dziennikarską w gazecie Večer oraz w tygodniku 7 dni. W 1974 roku został skazany za "wrogą propagandę" na rok więzienia, jednak po trzech miesiącach został ułaskawiony i odbył służbę wojskową w Vranju, na południu Serbii. W latach 1979-1980 pełnił funkcję kierownika literackiego w Viba film w Lublanie, a od 1981 roku jest związany z wydawnictwem Slovenska matica, gdzie pracuje jako redaktor i sekretarz. W latach 1987-1991 przewodniczył słoweńskiemu Pen Clubowi.

Jančar jest autorem licznych powieści, takich jak "Petintrideset stopinj" (Trzydzieści pięć stopni, 1974), "Galjot" (Galernik, 1978), "Severni sij" (Zorza polarna, 1984), "Posmehljivo poželenje" (Drwiące żądze, 1993), "Zvenenje v glavi" (Dźwięczenie w głowie, 1998), oraz "Katarina, pav in jezuit" (Katarzyna, paw i jezuita, 2000). Napisał również zbiory opowiadań, takie jak "Romanje gospoda Houžvičke" (Pielgrzymka pana Houžvički, 1971) oraz "Pogled angela" (Spojrzenie anioła, 1992).

Jego twórczość została doceniona wieloma nagrodami. W 1993 roku zdobył prestiżową Nagrodę im. France Prešerna, a rok później otrzymał Europejską Nagrodę za Krótką Prozę w Arnsberg, w Niemczech. Powieść "Katarzyna, paw i jezuita" została uhonorowana nagrodą Kresnik za najlepszą słoweńską powieść roku 2000. Jančar znany jest również z utworów teatralnych, które były wielokrotnie nagradzane. Obecnie mieszka w Lublanie.