Carlos Castaneda - sylwetka autora

Carlos Castaneda, urodzony 25 grudnia 1925 roku w Cajamarca w Peru, a zmarły 27 kwietnia 1998 roku, jest uznawany za amerykańskiego antropologa i autora wielu dyskusyjnych książek. Jego publikacje, które przyniosły mu sławę, dotyczą głównie nauk szamańskich z rejonu Meksyku, szczególnie starożytnej magii tolteckiej. W 1960 roku Castaneda miał rzekomo spotkać don Juana Matusa, szamana z plemienia Yaqui. To właśnie te spotkania z don Juanem miały stanowić główną inspirację dla jego pisarskiej działalności.

Castaneda utrzymywał, że po don Juanie przejął rolę naguala, lidera grupy widzących. Słowem "nagual" określał także to, co jest niepoznawalne i nieznane. Według niego, don Juan pełnił dla jego grupy funkcję łącznika z tym tajemniczym i nieuchwytnym światem. W kontekście antropologicznym, nagual odnosi się zazwyczaj do szamana lub czarownika zdolnego do zmiany kształtu czy przyjęcia formy zwierzęcia, jest również nazwą formy, w którą szaman może się przekształcić.

Dzieła Castanedy zawierają bogate opisy doświadczeń paranormalnych, technik psychologicznych, rytuałów tolteckiej magii, szamanizmu oraz eksperymentów z użyciem substancji psychoaktywnych, takich jak pejotl. Jego książki zdobyły ogromną popularność, sprzedając się w liczbie 8 milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na 17 języków, w tym na polski.