Calek Perechodnik - sylwetka autora

Calel "Calek" Perechodnik był polskim inżynierem agronomem żydowskiego pochodzenia, który zapisał swe doświadczenia w pamiętniku opisującym realia życia w otwockim getcie. Pochodził z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej i przyszedł na świat w Otwocku, niedaleko Warszawy. Ze względu na ograniczenia dotyczące przyjmowania żydowskich studentów na polskie uczelnie, wyjechał na studia do Tuluzy we Francji, gdzie kształcił się w dziedzinie agronomii. Po powrocie do ojczyzny, ożenił się z właścicielką kina i prowadził biznes związany z handlem materiałami budowlanymi.

Podczas okupacji niemieckiej, gdy utworzono getto w Otwocku, Perechodnik został policjantem w żydowskiej służbie porządkowej. W 1942 roku jego żona Chana oraz ich dwuletnia córka Alinka zostały deportowane do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginęły. W tym trudnym czasie Perechodnik zaczął pisać pamiętnik, który był nie tylko oskarżeniem wobec narodu niemieckiego, lecz także krytyką postaw niektórych Polaków i Żydów, z którymi się zetknął. W swoich zapiskach nie unikał trudnych tematów, w tym refleksji nad własną odpowiedzialnością za tragiczne wydarzenia dotykające jego rodzinę.

Niestety, Calel Perechodnik nie doczekał publikacji swego dzieła, które ukazało się dopiero po jego śmierci, prawdopodobnie w czasie powstania warszawskiego. Jego wspomnienia zostały wydane przez Ośrodek "Karta" w latach 1993 i 1995 pod tytułem "Czy ja jestem mordercą?". W 2004 roku pojawiła się kolejna publikacja tych zapisków zatytułowana "Spowiedź", a jej trzecie wydanie ukazało się w 2011 roku dzięki współpracy Ośrodka "Karta" i Domu Spotkań z Historią.