Barbara Stanosz - sylwetka autora

Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, polska logik, filozof i językoznawca, przez długie lata była związana z Zakładem Logiki Instytutu Filozofii tej uczelni. W 1976 została odsunięta od pracy na uniwersytecie z powodu sprzeciwu wobec zmian w Konstytucji PRL, które umacniały zależność Polski od ZSRR. Zatrudniła się wówczas w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, skąd powróciła na Uniwersytet Warszawski w 1981 roku, obejmując rolę wicedyrektora ds. studenckich w Instytucie Filozofii. W czasach stanu wojennego aktywnie angażowała się w pomoc dla studentów i pracowników uczelni, zabiegając o ich zwolnienie z aresztów. W latach osiemdziesiątych uczestniczyła w działalności wydawniczej "drugiego obiegu". Po 1989 roku była współzałożycielką i regularnie współpracowała z kwartalnikiem „Bez Dogmatu”, a także pełniła rolę liderki w Stowarzyszeniu na rzecz Humanizmu i Etyki Niezależnej. Była również członkinią Collegium Invisibile. W swojej działalności naukowej specjalizowała się w logice języka, teorii komunikacji, semantyce, podstawach języka i metodologii humanistyki, a także była autorką licznych prac naukowych z tego zakresu. Znana była jako główna tłumaczka oraz propagatorka dzieł naukowych Willarda Van Orman Quine’a w Polsce. Wspominała Quine’a, a także Noama Chomsky’ego i Donalda Davidsona, jako swoich naukowych mentorów. W swoich poglądach na kwestie publiczne niezłomnie broniła światopoglądowej neutralności państwa oraz otwarcie deklarowała się jako ateistka.