Anna Branicka-Wolska - sylwetka autora

Hrabina z Polski, wywodząca się z arystokratycznej rodziny, jest córką Adama Branickiego. Przyszła na świat 27 listopada 1924 roku jako druga z córek Adama Branickiego z rodu Korczak oraz Marii Beaty Antoniny Potockiej z rodu Pilawa. Przed wybuchem II wojny światowej uczęszczała do renomowanego Gimnazjum Żeńskiego im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej. Mieszkała w Pałacu w Wilanowie, będącym własnością jej ojca.

Podczas wojny, pałac przekształcił się w szpital polowy, który prowadziła wraz z matką i siostrami. We wrześniu 1944 roku cała rodzina została ewakuowana do Nieborowa, skąd w styczniu 1945 roku NKWD przetransportowało ich na Łubiankę, a później trafili do obozu internowania w Krasnogorsku.

13 listopada 1954 roku poślubiła Tadeusza Wolskiego herbu Lis. W 1993 roku opublikowała książkę pod tytułem „Listy niewysłane”, będącą zbiorem wspomnień spisanych w latach 70. XX wieku. Dziś jest jedyną żyjącą przedstawicielką rodu Branickich.