Andrzej Gwiazda - sylwetka autora

Andrzej Gwiazda został urodzony w Pińczowie nad Nidą. Jego ojciec, Stanisław, służył jako mechanik w Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej. Wiosną 1939 roku rodzina przeprowadziła się do Pińska. Po wybuchu II wojny światowej ojciec Andrzeja stał się jeńcem wojennym i spędził czas wojny w oflagu. W 1940 roku Andrzej z matką i babcią zostali przymusowo wywiezieni do kołchozu w północnym Kazachstanie, skąd wrócili do Polski po sześciu latach. Po krótkim pobycie na Górnym Śląsku zamieszkali w Gdańsku.

Andrzej Gwiazda rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej w 1953 roku, lecz po dwóch latach został z uczelni wydalony i powołany do służby wojskowej. Po zwolnieniu ze służby w 1956 roku, wznowił studia i w 1966 roku ukończył kierunek elektronika. Pozostał na uczelni do 1973 roku jako asystent w Instytucie Cybernetyki. W 1967 roku wstąpił do Klubu Wysokogórskiego.

Podczas wydarzeń marcowych w 1968 i grudniowych w 1970 brał aktywny udział w protestach. W 1973 roku rozpoczął pracę w Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych i Automatyki "Elmor". Trzy lata później, wraz z żoną, napisał list do Sejmu PRL, wyrażając poparcie dla postulatów Komitetu Obrony Robotników, co pociągnęło za sobą inwigilację przez Służbę Bezpieczeństwa.

W 1978 roku Andrzej współzakładał Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, redagując biuletyn "Robotnik Wybrzeża" oraz zajmując się wydawnictwami podziemnymi. W sierpniu 1980 roku, po wybuchu strajku, dołączył do prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej i odgrywał kluczową rolę w tworzeniu NSZZ "Solidarność", będąc jednym z zastępców Lecha Wałęsy.

Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku Andrzej został aresztowany. W 1984 roku ponownie zatrzymany za starcie z funkcjonariuszami ZOMO, został osadzony na pięć miesięcy. W drugiej połowie lat 80. sprzeciwiał się rozmowom z władzami PRL, przewodniczonymi przez Lecha Wałęsę, i angażował się w działalność Solidarności 80.

Po transformacji ustrojowej współtworzył pismo "Poza Układem", kandydował bezskutecznie do parlamentu w 1993 roku i wrócił do pracy w "Elmor" do momentu przejścia na emeryturę w 1998 roku. W 2005 roku, wraz z innymi dawnymi działaczami, zorganizował alternatywne obchody 25-lecia powstania "Solidarności". Odrzucił wtedy również Medal Wolności przyznawany przez USA.

W 2007 roku został członkiem Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości. W 2011 roku próbował zdobyć mandat senatorski z listy PiS, jednak bez powodzenia.

Publikuje w "Obywatelu" i "Gazecie Polskiej Codziennie", a wraz z żoną napisał książkę "Poza układem: publicystyka z lat 1988–2006". W uznaniu jego działań, w 2006 roku prezydent Lech Kaczyński uhonorował go Orderem Orła Białego. Andrzej Gwiazda został również odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1998 roku przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, a w 2000 roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Gdańska. W 1961 roku ożenił się z Joanną Dudą.