Adam Sikora - sylwetka autora

Adam Sikora to polski filozof, historyk filozofii i popularyzator wiedzy. Przez wiele lat był związany z Uniwersytetem Warszawskim jako profesor w Instytucie Filozofii, aż do przejścia na emeryturę w 1998 roku. Znany jako przedstawiciel warszawskiej szkoły historii idei, Sikora skupił się na badaniach dotyczących konfliktów w polskim romantyzmie XIX wieku oraz utopijnych programów społecznych i historiozoficznych myśli europejskiej przełomu XVIII i XIX stulecia.

Swoją edukację na Uniwersytecie Warszawskim zakończył w 1953 roku, kiedy to obronił pracę magisterską pod kierunkiem Niny Assorodobraj, którą zatytułował „Filozofia dziejów Karola Libelta”. W latach 1974–1983 Sikora uczestniczył jako członek w pracach Komitetu Nauk Filozoficznych Polskiej Akademii Nauk. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 300 publikacji, w tym monografie, antologie, książki popularnonaukowe, a także artykuły w czasopismach oraz książki edukacyjne promujące filozofię. Do jego znanych prac należą m.in. „Siedmiu greckich filozofów” (1976, 1983), „Filozofowie XVII wieku” (1978, 1984) oraz „Spotkania z filozofią”, która po raz pierwszy ukazała się w 1965 roku i była wielokrotnie wznawiana aż do 1995 roku, później wzbogacona jako „Od Heraklita do Husserla”.

Od lat siedemdziesiątych Sikora zaczął również pisać prozę literacką. W 1976 roku zadebiutował opowiadaniem w „Twórczości”, które stało się częścią zbioru „Milczący pająk” (1981). Kolejnym krokiem w jego twórczości były opowiadania autobiograficzne, podejmujące tematykę II wojny światowej oraz pierwszych lat po jej zakończeniu, opublikowane w tomach: „Zielona teczka” (1989), „Szczęściarz” (1994), „Witaj, żegnaj…” (2000).