Północny Wiatr. Cztery Wiatry. Tom 1

Długo zbierałam się do napisania opinii o tej książce, ponieważ nie chciałam, żeby wyszła nazbyt negatywna, ale doszłam do wniosku, że ja po prostu nie potrafię znaleźć w niej niczego pozytywnego, a im dłużej z tym zwlekam tym jest gorzej.
Jedynym plusem jaki znalazłam jest to, że w końcu się skończyła. Niestety.

Pomysł na fabułę mocno mnie zaintrygował, a teksty typu „idealna dla fanów Dworów” tylko zwiększały moją ciekawość. Poza tym to retelling Pięknej i Bestii, więc co może pójść nie tak? Jak widać, wszystko. Sam świetny pomysł to nie wszystko a wykonanie w tym przypadku było mocno słabe, a świat niedokładnie wykreowany.

Na samym początku już odczułam mocną niechęć do głównej bohaterki i utrzymało się to do samego końca, nie potrafiłam się cieszyć z jej widocznej przemiany i nie potrafiłam się z nią utożsamić i zaangażować w jej historię.
Słyszałam, że ta książka to bardziej romans niż fantasy, ale oczekiwałam, że ten romans mnie naprawdę zaangażuje, a niestety tak nie było. W momentach kiedy liczyłam na fajny rozwój wydarzeń to ich nie otrzymywałam, a kiedy w końcu je dostałam to już mnie one nie interesowały…

Jeśli chodzi o fabułę to tak właściwie jej nie było. Mam wrażenie że gdyby wyciąć ten romans to samej głównej fabuły związanej z tym fantastycznym światem było tyle co kot napłakał, a i tak nie wiedziałam o co w niej chodzi. Ten świat miał bardzo dużo błędów, był mało konsekwentny i pełen absurdów (nawet wypisałam całkiem sporo w notatniku, ale tutaj niestety nie dam rady odnieść się do każdego..). Brakowało mi wielu informacji odnośnie funkcjonowania tego świata i ich zasad oraz potworów, które w nim występują. Czułam się zagubiona nie tylko na początku, ale na końcu również, ponieważ nie odnalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania

Podsumowując, niestety książka mimo swojego potencjału nie spełniła moich oczekiwań, a z czasem zamiast być coraz bardziej intrygująca robiła się tylko bardziej męcząca….