Don Kichot z La Manchy

Miguel de Cervantes, wybitny pisarz hiszpański, stworzył dzieło, które zyskało trwałe miejsce w literaturze światowej. „Don Kichot z La Manchy” to nie tylko parodia średniowiecznych opowieści rycerskich, ale także głęboka analiza ludzkiej natury, z jej zmaganiami z rzeczywistością i dążeniem do znalezienia sensu w chaotycznym świecie. Historia przedstawia postać Don Kichota, zubożałego szlachcica, którego fascynacja rycerskimi romansami popycha do podjęcia roli błędnego rycerza. Wraz z lojalnym, pragmatycznym giermkiem Sancho Pansą, wyrusza na przygody, by bronić bezbronnych i zyskać sławę dla swojej wymarzonej damy serca, Dulcynei z Toboso. Świat jednak różni się od tego, co znał z książek; wiatraki to nie giganci, a karczmy nie przypominają zamków z bajek. Przez całą powieść obserwujemy bohatera zmagającego się z rozdźwiękiem między iluzją a rzeczywistością, który mimo upokorzeń i cierpienia nie rezygnuje z misji. „Don Kichot z La Manchy” jest mistrzowskim połączeniem humoru, ironii i głębokiej refleksji nad ludzką egzystencją. Opowiada o godności, miłości, przyjaźni i męstwie w świecie, który nie zawsze docenia cnoty. W obliczu powszechnego cynizmu i uległości, Don Kichot pokazuje, że warto być „szaleńcem”, nawet gdy inni uznają nas za głupców, ponieważ może to właśnie my zachowujemy odrobinę rozsądku w obłudnym świecie. Ta klasyczna powieść nadal wzrusza i skłania do refleksji, a jej bohater przypomina, że jego pozorne szaleństwo może być bardziej sensowne niż nasza powszednia bierność. O autorze: Miguel de Cervantes Saavedra (1547–1616) uważany jest za twórcę nowoczesnej powieści i jednego z najwybitniejszych pisarzy w historii literatury. Jego życie było pełne przygód; jako żołnierz walczył w bitwie pod Lepanto, gdzie został ciężko ranny, a następnie spędził pięć lat w niewoli u algierskich piratów. Po powrocie do Hiszpanii zmagał się z ubóstwem i biurokracją, jednak mimo przeciwności losu, stworzył dzieło „Don Kichota z La Manchy”, które zrewolucjonizowało literaturę i uczyniło z niego symbol odwagi literackiej, poczucia humoru i refleksji nad kondycją człowieka.