InPost Paczkomaty 24/7
13.99 zł
Darmowa dostawa od 190 zł
Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka Zbigniewa Taranienki Wizja natury. Dialogi z Tadeuszem Dominikiem powstała na podstawie rozmów przeprowadzonych wiosną 2013 roku. Autor estetyk, organizator życia artystycznego w ostatnich dekadach XX wieku i znany krytyk sztuki w dialogu z malarzem, długoletnim pedagogiem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dociera do sedna malarstwa Tadeusza Dominika (19282014), który pokazywał naturę, wykorzystując osiągnięcia malarstwa abstrakcyjnego i własną, niezwykłą umiejętność harmonizowania barwy. W umyśle Dominika powstawały wizje natury, które odtwarzał w pracowni. Niemające ram wizje prowokowały do namalowania obrazu, jednak ten czasami kompletnie się od nich różnił pod wpływem samego obrazu i użytych kolorów. Specyfikę swojego widzenia artysta określał w przeciwieństwie do wizji dbającego o szczegół realisty. Jego wizja uogólniała i upraszczała. Jednym z najciekawszych wątków dialogu jest właśnie próba odtworzenia sposobu budowania obrazu przez Dominika, przechodzenie od natury do znaku na naturę.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka Zbigniewa Taranienki Wizja natury. Dialogi z Tadeuszem Dominikiem powstała na podstawie rozmów przeprowadzonych wiosną 2013 roku. Autor estetyk, organizator życia artystycznego w ostatnich dekadach XX wieku i znany krytyk sztuki w dialogu z malarzem, długoletnim pedagogiem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dociera do sedna malarstwa Tadeusza Dominika (19282014), który pokazywał naturę, wykorzystując osiągnięcia malarstwa abstrakcyjnego i własną, niezwykłą umiejętność harmonizowania barwy. W umyśle Dominika powstawały wizje natury, które odtwarzał w pracowni. Niemające ram wizje prowokowały do namalowania obrazu, jednak ten czasami kompletnie się od nich różnił pod wpływem samego obrazu i użytych kolorów. Specyfikę swojego widzenia artysta określał w przeciwieństwie do wizji dbającego o szczegół realisty. Jego wizja uogólniała i upraszczała. Jednym z najciekawszych wątków dialogu jest właśnie próba odtworzenia sposobu budowania obrazu przez Dominika, przechodzenie od natury do znaku na naturę.