Wiewiórki z Central Parku są smutne w poniedziałki

"Autentyczna przyjemność, czasem zabawna, czasem ponura, jednak zawsze ujmująca. Historia pełna zwrotów akcji, tak porywająca, że ponad 700 stron powieści czyta się jednym tchem". L'Expresse

"Katharine Pancol potrafi pisać jak nikt inny, słowami, których używają wszyscy", cytując Colette. Została obdarzona wspaniałą wyobraźnią, wrażliwością i darem opowieści. Napisała jedyną w swoim rodzaju powieść, prawdziwą i magiczną, przy której traci się poczucie czasu. Bliską rzeczywistości, wiarygodną, a jednocześnie surrealistyczną i baśniową - ze złą wiedźmą Henriette i dzielnym trzyletnim rycerzem-geniuszem. Wiewiórki... nie pozwalają na obojętność. Angażujemy się uczuciowo w życie bohaterów. Śmiejemy się z nich. Bierzemy udział w ich czekaniu, dzielimy ich nadzieje, a ich rozczarowania stają się naszymi. I mamy nadzieję na ciąg dalszy".

Magazyn Literacki Książki

Często życie bawi się z nami, czasem bywa smutne. W życie bohaterów Żółtych oczu krokodyla i Wolnego walca żółwi wkrada się kryzys, który przyniesie nieuniknione zmiany. Joséphine usilnie próbuje napisać kolejną powieść. Zadanie nie jest łatwe, gdyż ostatnie traumatyczne przeżycia budzą twórczą niemoc. Czy w ogóle kiedyś zdoła coś napisać? Ta myśl napawa ją strachem. Jej córki Hortense i Zoé próbują się usamodzielnić. Hortense rozpoczyna studia w Londynie i marzy o karierze projektantki mody, a Zoé dorasta i pomału staje się kobietą. Philippe zaś próbuje nadać nowy sens własnemu życiu.

Wszyscy bohaterowie stają przed życiowymi rozterkami. Zoé i Gaétan walczą z rozłąką. Shirley chce zapomnieć o zdarzeniach z przeszłości, by nareszcie móc odnaleźć siebie. Josiane i Marcel bardzo starają się sprostać roli rodziców cudownego dziecka. A dlaczego wiewiórki z Central Parku są smutne w poniedziałki? By się tego dowiedzieć trzeba sięgnąć po książkę.