Utopce. Lipowo. Tom 5

„Utopce” to piąta część serii kryminalnej o policjantach z Lipowa, której autorką jest Katarzyna Puzyńska. Na pozór spokojne i senne miasteczko stało się areną krwawych morderstw. Pierwsze z nich zmieniło wszystko, a mieszkańcy Lipowa mają swoje sekrety i tajemnice, o których do tej pory nikomu nie mówili. 

Tytułowe „Utopce” to niewielka wioska położona w okolicach Lipowa. Otaczające je lasu i jeziora tworzą niedostępny dla turystów klimat, potęgowany brakiem dróg dojazdowych i osobliwe zachowanie lokalnej społeczności. Utopce sprawiają wrażenie miejsca mrocznego, gdzie tajemnicza i zła siła ginie gdzieś w zmowie milczenia mieszkańców małej wioski. Wierzą oni, że w lesie otaczającym Utopce obecne są duchy leśne, postacie znane w odlegle przeszłości w mitologi słowiańskiej. Niektórzy nawet wspominają o wampirach...  

Policjanci  Lipowa wracają do zamkniętej przed 30 laty sprawy tajemniczych morderstw. W czasach PRL-u funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa zignorowali szereg dowodów, zaniechali również poszukiwania ciał dwóch zmarłych mężczyzn: sprawie ewidentnie „ukręcono łeb”. Aspirant Daniel Podgórski, komisarz Klementyna Kopp oraz nowo przybyła z Warszawy policjantka, Emilia Strzałkowska rozpoczynają nieformalne śledztwo w sprawienie niewyjaśnionych morderstw z przeszłości. Funkcjonariusze lokalnej policji mają utrudnione zadanie. Niektórzy z mieszkańców Utopiec zapomnieli już, o mrocznej przeszłości inni z kolei zdają się celowo kluczyć i mylić tropy policjantów. Pojedyncze poszlaki zebrane w toku śledztwa sugerują, że morderca wciąż może ukrywać się w Utopcach, pozornie spokojnej i sennej miejscowości, której historia kryje jednak koszmarne sekrety. Sprawie dodaje pikanterii fakt, że dawne zdarzenia wydają się powiązane z komendantem policji w znajdującej się nieopodal Lipowa Brodnicy.  

Katarzyna Puzyńska (ur. 1985) - swoje życie zawodowe związała z pracą akademicką na wydziale psychologi. Z czasem postawiła na literaturę: owocem twórczości polskiej pisarki okazała się znakomicie przyjęta przez czytelników saga kryminalna o życiu mieszkańców Lipowa. W wolnych chwilach lubi biegać ze swoimi psami i jak sama deklaruje, jest pozytywnie uzależniona od biegania. W młodości elementem jej wizerunku był wielokolorowy irokez, obecnie mówi się o niej: „najbardziej wytatuowana polska pisarka”. Z okazji jubileuszu stulecia Polskiej Policji za książki „Policjanci. Ulica” i „Policjanci. Bez munduru” otrzymała nagrodę Komendanta Głównego Policji w kategorii „Policja w literaturze”.