Światło którego nie widać

Dwoje nastolatków walczących o przetrwanie podczas II wojny światowej. Poruszająca opowieść o bolesnych czasach, w których człowieczeństwo było nieustannie wystawiane na próbę.

"Światło, którego nie widać" to powieść historyczna, której akcja została osadzona podczas II wojny światowej. Głównymi bohaterami książki są nastoletni Marie-Laure LeBlanc oraz Werner Pfennig. Dziewczynka mieszka we Francji wraz z ojcem ślusarzem, który - kiedy ta oślepła jako dziecko - zbudował jej miniaturową replikę ich dzielnicy. Po wybuchu wojny oboje uciekają do Saint-Malo, aby zamieszkać u wuja. Natomiast Werner mieszka w Niemczech razem z młodszą siostrą; są sierotami. Gdy chłopiec odkrywa swoje umiejętności techniczne, zostaje przyjęty do Wehrmachtu, gdzie otrzymuje za zadanie namierzenie ruchu oporu. Losy obu nastolatków splatają się w zaskakujący sposób w 1940 roku, podczas nazistowskiego oblężenia Saint-Malo.

Emocjonalna podróż przez trudne czasy wojny, w których młodzi ludzie zostają nieustannie poddawani próbom charakteru. W tym świecie na porządku dziennym występuje zarówno okrucieństwo, jak i poświęcenie, a bohaterowie muszą szybko dorastać w tak koszmarnych realiach. Autor zastanawia się nad istotą człowieczeństwa oraz odwieczną walką dobra ze złem.

Anthony Doerr to amerykański pisarz, któremu rozgłos i nagrodę Pulitzera przyniosła druga w karierze powieść - "Światło, którego nie widać", nad którą pracował przez dziesięć lat. W 2019 roku Netflix wykupił do niej prawa i pracuje nad stworzeniem miniserialu na jej podstawie. Autor opublikował także własne wspomnienia oraz opowiadania luźno inspirowane jego przeżyciami z czasów, gdy mieszkał w Afryce i Nowej Zelandii. Doerr pisze także artykuły do amerykańskich dzienników i magazynów.