Pajęczyna

„Pajęczyna” to pełnowymiarowa powieść Charlesa Osborne’a zaadaptowana na podstawie sztuki Agathy Christie z 1954 roku. Dzieło choć wiekowe, to nie cierpi z powodu upływu czasu i znakomicie czyta się je jako powieść.

„Nikt nigdy mi nie wierzy, kiedy mówię prawdę”

Klarysa, żona dyplomaty Ministerstwa Spraw Zagranicznych, lubi oddawać się fantazjom i marzeniom. Zastanawia się na przykład, co powinna zrobić, gdy pewnego ranka zejdzie do biblioteki i znajdzie tam martwe ciało. Kiedy w jej salonie naprawdę dochodzi do morderstwa, o wiele trudniej jest jej poradzić sobie z dramatem na żywo, zwłaszcza że podejrzewa, że mordercą może być jej młoda pasierbica Pippa. Co gorsza, ofiarą jest mężczyzna, który rozbił pierwsze małżeństwo Henry'ego - obecnego męża Klarysy.

Zdesperowana, aby pozbyć się ciała, zanim jej mąż wróci do domu z ważnym zagranicznym politykiem, Klarysa przekonuje swoich trzech gości, aby stali się akcesoriami i wspólnikami. Wygląda na to, że zamordowany mężczyzna nie był nieznany niektórym członkom przyjęcia domowego (ale którym?) i rozpoczynają się poszukiwania mordercy i motywu, jednocześnie próbując przekonać inspektora policji, że w ogóle nie było morderstwa... W ten sposób tworzy się gęsta pajęczyna kłamstewek. Klarysa, będąc urodzoną żartownisią, czerpie niezwykłą przyjemność, ukrywając „trupa w szafie”. Czy ktoś jej uwierzy, gdy opowie prawdę?

Sztuka „Pajęczyna” (ang. „Spider’s Web”) została napisana w 1954 roku specjalnie dla Margaret Lockwood i została wystawiona najpierw w Theatre Royal Nottingham, a następnie przeniesiona do Savoy Theatre. Charles Osborne, oprócz „Pajęczyny”, na podstawie sztuk teatralnych Agathy Christie napisał jeszcze powieści: „Niespodziewany gość” oraz „Czarna kawa”.