Oskar i pani Róża

Oskar jest nieuleczalnie chory. Leży w szpitalu i umiera na białaczkę. Nie wierzy już w nic, nic nie jest w stanie go rozweselić. Jednak u jego boku pojawia się dobry duch, a mianowicie nieco tajemnicza pani Róża – wolontariuszka, która odwiedza go codziennie. Swymi niesamowitymi opowieściami o zapaśniczkach próbuje przygotować chłopca na nadchodzący koniec. Skłania go do tego, by każdy dzień życia przeżywał, jakby było to dziesięć lat i codziennie pisał list do Boga, w którym opowie mu o swych radościach, smutkach, wątpliwościach. Czy jednak przez dwanaście dni można przeżyć całe życie?

To z pewnością jedna z najpiękniejszych i najbardziej wzruszających powieści skierowanych do młodego czytelnika. Wydarzenie literackie na miarę „Małego księcia” Antoine De Saint-Exupery. Książka, której autorem jest znakomity, francuski prozaik, Éric-Emmanuel Schmitt, przyniosła mu międzynarodową sławę i uznanie zarówno wśród czytelników, jak i w oczach krytyki. Od momentu pierwszego wydania we Francji w roku 2002, książka jest nieustannie wznawiana, adaptowana na potrzeby teatru i kina. Czytają ją miliony i to nawet tych, którzy po lekturę sięgają niezwykle rzadko.

Na czym więc polega magia tego utworu? To niewielka, bo licząca około siedemdziesiąt stron pozycja. Napisana lekkim, prostym, lecz bynajmniej nie infantylnym językiem. Potrzeba przecież niezwykłego talentu, by w ten sposób opowiadać o rzeczach naprawdę ważnych. Jest to bowiem powieść traktująca o sprawach najbardziej istotnych: życiu i śmierci, bliskości, miłości i radości z każdego dnia życia, o wierze i nadziei...

Sam autor, który w momencie jej pisania był u szczytu swych literackich możliwości, podkreśla zresztą, iż jest to jedno z kluczowych dla niego dzieł. A przecież autor to nietuzinkowy, uhonorowany w 2010 roku nagrodą Le Prix Goncourt de la Nouvelle pisarz ma w dorobku tak znane i cenione tytuły, jak „Małe zbrodnie małżeńskie”, „Noc ognia” czy też „Dziecko Noego”. „Oskar i pani Róża” stanowi jednak nawet w tym wyborowym towarzystwie pozycję wyjątkową i dlatego też warto mieć ją na swojej półce i często do niej wracać. Bo nie tylko dzieci i młodzież wyniosą z tej lektury coś pożytecznego, lecz każdy z nas, a zwłaszcza ci, którzy nie zawsze pamiętają o tym, co w życiu naprawdę jest ważne.