Noblista n

Noblista - najnowsza powieść Marcina Wolskiego jest kontynuacją jego głośnej książki Nieprawe łoże.

Młody historyk Wiktor Leśniewski, wspierany przez pracownika IPN-u Adama Podlaskiego, opisuje historię prywatnej wojny, jaką podejmuje przeciwko Henrykowi Barskiemu, "największemu polskiemu pisarzowi", kreowanemu przez Salon Warszawski i Europejski na laureata Nagrody Nobla. Leśniewski i Podlaski podejrzewają, że długotrwała kariera Barskiego - pieszczocha wszystkich ekip, koryfeusza PRL-u, później działacza opozycji, emigranta, a w końcu prominenta III RP - opierała się na pakcie, który zawarł przed laty ze służbą bezpieczeństwa.

Świetna książka. Opatruje Noblistę wysokim znakiem jakości.

Sprawa dotyczy pewnego bardzo sławnego pisarza i jego losów na tle kilkudziesięciu lat dziejów Polski. Narrator, młody historyk poraniony boleśnie śmiercią swojej ukochanej, prowadzi prywatne śledztwo, odkrywając tajemnice zagadki biografii pisarza. Kim był w istocie? Niezależnym twórcą, autorytetem moralnym czy nędzną kreaturą? Akcja toczy się brawurowo, coraz odsłania się złowroga zagmatwana przeszłość. Anonimowe siły, posługujące się zbrodnią jako narzędziem, zagrażają życiu dążących do odkrywania prawdy bohaterów. Trup ściele się gęsto, oprawcy mają swoje macki wszędzie i genezy wielu spraw należy szukać aż w sowieckiej KGB, która działa dalej w przepoczwarzonej postaci. Jasność w mroki tego świata, pełnego przemocy i nihilizmu, wdziera się dzięki romantycznemu wątkowi miłosnemu.

Marek Nowakowski

Marcin Wolski w najwyższej formie! Powieść jak plaster miodu, warstwowa. Z wierzchu sensacja w dobrym gatunku, a głębiej Polska i jej najpoważniejsze problemy, wynikające z najnowszej historii i sąsiedztwa. Noblista jest powieścią z kluczem, a raczej z całym pękiem kluczy, otwierających drzwi do kolejnych, ciemnych lochów. Ostrzegam jednak przed łatwą i kuszącą identyfikacją bohaterów z osobami istniejącymi realnie. Realizm fikcji Wolskiego polega bowiem na tym, że prawdziwym, istniejącym bohaterem książki jesteśmy my wszyscy. Zbiorowość Polaków po 1989 roku. Warto się przyjrzeć, choć grozi bezsennością.

Maciej Rybiński

Poprzednią powieść Wolskiego, Nieprawe łoże, Krzysztof Masłoń nazwał w "Rzeczypospolitej" "najbardziej antykomunistyczną książką od czasów Józefa Mackiewicza" i się nie mylił.

Czytelnik poza trzymającą w napięciu akcją czy ładunkiem rzadkiej w naszej literaturze mocnej a niewulgarnej erotyki znajdzie dodatkową przyjemność, doszukując się w postaci tytułowego lwa salonu literackiego i autorytetu moralnego cech autentycznych i sławnych do niedawna postaci. Bohaterowie tego współczesnego kryminału kryją prawdziwe twarze pod maskami. Nawet po ich zdarciu musimy się zastanawiać, czy nie widzimy kolejnej maski.

Lech Jęczmyk