Miasteczko salem (pocket)

Stephen King jest mistrzem w splataniu historii zaangażowanych społecznie społecznych z estetyką horroru. To część tego, co czyni go tak naprawdę przerażającym: jego horrory czają się w codziennej rzeczywistości i często społeczność w ogóle jest tak samo groźna jak potwory, których miejsce jest “w tajemnicy”. Nie da się ukryć, że King bardzo dobrze wykorzystał prawdziwe obawy przed wymieraniem małych miasteczek, temat, który jest nadal gorący po tylu latach. Na przestrzeni dekad zamykano fabryki lub zanikał przemysł i nagle infrastruktura jakiegoś małego miasteczka zapadała się w sobie, a ludzie pozostawali bez pracy i perspektyw na przyszłość. Tego dotyczy też „Miasteczko Salem”, które na pozór wydaje się być kolejną ofiarą załamania lokalnej gospodarki, ale w środku kryje się mroczna tajemnica.

W rzeczywistości, miasto jest oparte na Durham, Maine, które King dokładnie pamiętał ze swojego dzieciństwa. Jak zawsze, jest w tej książce nuta nostalgii, którą można poczuć w tych książkach autora, których akcja jest osadzona w stanie Maine.

To prawdziwie przerażająca powieść, która przez całą swoją fabułę utrzymuje rosnące napięcie grozy. King jest autorem, który potrafi zachwycić i przyprawić o dreszcze w momencie czytania, ale podobnie jak potwory czające się poza zasięgiem wzroku, utrzymująca się groza zawsze uderza w twój umysł później, kiedy zdajesz sobie sprawę, że to mogło przytrafić się komuś naprawdę.

Uwielbiam klimat tej powieści. Tytułowe miasteczko Salem jest bardziej postacią niż scenerią. Z czasem zdajemy sobie sprawę, że zło, które może wyrządzić człowiek jest bardziej destrukcyjne dla społeczeństwa niż tysiącletni wampir. To właśnie mieszkańcy miasteczka napędzają akcję i zmieniają go w miejsce apokalipsy.

W atmosferze wymierania małego miasteczka pojawia się duży wątek dotyczący powrotu do młodości i wspomnień. Marsten House jest w dużej mierze symbolem traumy z przeszłości Bena, z którą przyjdzie mu się zmierzyć. Ben postanawia wrócić do miasteczka, w którym spędził część swojego dzieciństwa wraz z ciotką, aby odpędzić stare demony, które dręczą go od czasu, gdy zawarł zakład z grupą przyjaciół. I teraz musi stanąć temu strachowi twarzą w twarz.

Od tamtej pory straszne koszmary dręczą go każdej nocy. powrót do wioski nie wydaje się być najlepszą decyzją. Tam spotka Susan i garstkę innych mieszkańców, którzy pomogą mu w poszukiwaniach zła, które zdaje się zamieszkiwać dom od niepamiętnych czasów.

Poznajemy jego przeszłość i teraźniejszość, które lepiej pozwalają poznać tego bohatera, jego motywacje oraz co wydarzyło się w tym miasteczku, że tak bardo chce powrócić

„Miasteczko Salem” to dzika jazda bez trzymanki. To wczesna powieść Kinga i jest to doskonale opowiedziana historia, która jest warta każdej poświęconej jej sekundy. Jest tu wiele do omówienia i naprawdę doceniam wysiłki podjęte w celu uczynienia horroru dziełem literackim w pełnym słowa tego znaczeniu poprzez nadanie mu głębi symboliką. Powieść nie jest może bardzo straszna, ale wzbudza wystarczająco dużo niepokoju, by przyciągnąć czytelnika. Świetna książka.

Nie czytam zbyt wiele horrorów, więc uznanie geniuszu Stephena Kinga zajęło mi trochę więcej czasu niż większości. Z opóźnieniem, ale w końcu przebrnęłam przez jego zaskakująco wszechstronny dorobek. „Miasteczko Salem” to historia oszałamiająca, zniewalająca, mrożąca krew w żyłach, niezwykła, chwytająca za serce i jeszcze więcej można by powiedzieć o tej książce i wszystko byłoby na miejscu

King jest wszechobecny (napisał ponad 50 książek) i mocno wpisał się w kulturę popularną. Trudno jest czytać którąś z jego książek nie wiedząc o niej wszystkiego przed pierwszym zdaniem. Weźmy na przykład “Lśnienie”. Być może nie każdy miał do czynienia z oryginałem powieściowym, ale prawdopodobnie więcej osób spotkało się z klasycznym filmem Kubricka. “Miasteczko Salem” pomimo swojego statusu klasyka, nie ma aż tak szerokiego wpływu na kulturę. Książka była dwukrotnie adaptowana dla telewizji, jako film i miniserial. Mimo to, rozpoczynając lekturę, nie wiedziałam o niej nic. Ta niewiedza przyczyniła się do lepszego doświadczenia czytelniczego.

Akcja „Miasteczka Salem” rozgrywa się w małym miasteczku w Maine. Pisarz Ben Mears, który się tam wychował, przyjeżdża do miasta, aby napisać powieść i pozbyć się swoich własnych demonów z przeszłości. Zaczyna spotykać się z młodą artystką o imieniu Susan i zaprzyjaźnia się ze starzejącym się nauczycielem o imieniu Matt. Zaczynają się dziać dziwne rzeczy, emanujące z nawiedzonego domu Marstenów, który góruje nad miasteczkiem.

Wydana w 1975 roku „Miasteczko Salem” jest drugą, po Carrie, powieścią Kinga. Już na początku widać wiele cech charakterystycznych, które King wprowadzał do swoich późniejszych dzieł. Jest tu zmagający się z problemami pisarz jako główny bohater. Są dzieci, zarówno w niebezpieczeństwie, jak i jako bohaterowie. Jest dbałość i szczegółowość w konstruowaniu otoczenia, któremu nadano zarówno geografię, jak i historię. King daje tak wszechstronny obraz miejsca, że można się wręcz poczuć, jakby się samemu chodziło po ulicach tego miasteczka.

Akcja przeskakuje od osoby do osoby, dając historię z wielu punktów widzenia. Wśród dziesiątek postaci King daje nam małomiasteczkowego posterunkowego zmagającego się ze swoją odwagą; młodą matkę, która znęca się nad swoim nowo narodzonym dzieckiem; parę angażującą się w dyskretny romans; oraz katolickiego księdza, którego walka toczy się bardziej z butelką niż z jego wiarą. Czy wszystkie te postaci są niezbędne dla fabuły? Nie, absolutnie nie. Wiele z nich, jeśli nie większość, można było wyciąć ale nadmiar jest tym, co wyróżnia Kinga. To jest to, co czyni go tak unikatowym pisarzem.

Byłam pod niesamowitym wrażeniem tej książki, podobało mi się wszystko w „Miasteczku Salem”. Historia jest przedstawiona w sposób niezwykle wciągający i w wielu miejscach jest naprawdę przerażająca. Polecam czytać ją późno w nocy, jeśli to możliwe, wtedy jej wpływ jest najbardziej odczuwalny.