Księżniczka Watykanu. Opowieść o Lukrecji Borgii

Rodzina Borgiów od wielu lat jest uważana przez historyków za zepsutych do szpiku kości. Czy Lukrecja była taka sama, jak jej ojciec, papież Aleksander Vl? Czy jej brat Cezar zdolny był do zamordowania najbliższego sługi? Jedno jest pewne, jej nazwisko i pochodzenie nie rzucało na nią zbyt korzystnego światła. Czy słusznie była nazywana największą kurtyzaną Rzymu? O tym wszystkim i o wielu innych faktach z życia Lukrecji w książce "Księżniczka Watykanu" autorstwa Christophera W. Gortnera. Czy faktycznie była taką kobietą, jak ją przedstawiano i jak o niej mówiono? Czy patrzono na nią wyłącznie przez pryzmat jej zgorzkniałych krewnych?

"Księżniczka Watykanu" to powieść o charakterze biograficznym o Lukrecji, która szybko wkroczyła w świat dorosłych przez gierki polityczne i dynastyczne. W wieku trzynastu lat została wydana za mąż przez swojego ojca za Giovanniego Sforzę. Oczywiście kryły się za tym korzyści dla wyrachowanego Aleksandra VI. Były to czasy, kiedy nikogo nie dziwiło, że kardynałowie mają kochanki, a papież posiada dzieci. Całe papiestwo zamieszane było w świat polityki, co na pewno miało wpływ na przyszłość młodziutkiej Lukrecji i jej kolejne małżeństwa i rozwody. Dziewczyna stopniowo wkracza w okrutną rzeczywistość pełną intryg, morderstw i rozpusty, musi stać się jej częścią, by przetrwać i zachować pozycję, ale czy na wskroś przesiąkła tym światem, czy to była tylko jej druga twarz?

Christopher W. Gortner to amerykański pisarz, którego twórczość skupia się głównie na powieściach historycznych. Jest autorem "Wyznań Katarzyny Medycejskiej" odsłaniających intymny świat bezwzględnej królowej Francji, "Sekretu Tudorów", czyli historii przepełnionej kłamstwami, zbrodnią i intrygami z księżniczką Elżbietą na pierwszym planie oraz "Spisku Tudorów" tym razem o Marii Tudor zwanej Krwawą. Pozycjami wykraczającymi poza czasy średniowiecza są m. in. "Mademoiselle Chanel czy "Marlena. Błękitny anioł w garniturze".