Sword of Destiny. The Witcher

Powieść  Sword of Destiny. The Witcher. Volume 2. (Miecz przeznaczenia. Wiedźmin. Tom 2) w oryginalnej, angielskiej wersji językowej. 

W tomie „Miecz przeznaczenia” Geralt z Rivii wykonuje misję zleconą przez króla Venzlava z Brugge. Poselstwo, które miał dostarczyć Wiedźmin, zaprowadziło go do tajemniczego królestwa driad, Brokilonu, gdzie napotkał nieboszczyków z drużyny rycerzy, zamordowanych uprzednio za przekroczenie granic tej niezwykłej krainy.

Przyjaciel Geralta, rycerz Freixenet, przeżył jako jedyny. Wstępny cel misji Geralta ulega zmianie - teraz musi odnaleźć zaginioną księżniczkę. Istotą relacji Geralta z driadami jest historia miłości z Moren, co dodaje mu pewnej przewagi w obecnej sytuacji. Driady, dowodzone przez królową Eithne, pomagają Freixenetowi, a Geraltowi towarzyszy dawniej ludzka driada Braenn. Podczas podróży, Geralt i Braenn natykają się na małą dziewczynkę, Ciri, której życie zagrożone jest przez stwora. Po pokonaniu niebezpieczeństwa Ciri dołącza do nich, wyjawiając swój rodowód księżniczki i historię swojej ucieczki przed małżeństwem.

Po dotarciu do siedziby driad Geralt próbuje negocjować z królową Eithne. Freixenet ma służyć driadom jako narzędzie rozrodcze, a Ciri przeznaczona jest na przyszłą driadę. Eithne odrzuca propozycje Geralt, stawiając na konfrontację z ludźmi zamiast na współpracę. Kolejnym wyzwaniem jest obrzęd Wód Brokilonu, mający zamienić Ciri w driadę, czemu Geralt stanowczo się sprzeciwia. Ciri, jednak przechodzi przez obrzęd niewzruszona, udowadniając swoje przywiązanie do kontynuowania podróży z Geraltem. Po wypiciu Wód przez Geralta ten pada w wir halucynacji, które przypominają mu, że Ciri jest dzieckiem Pavetty i Duny, pary zakochanych, której nie kiedyś pomógł. Podróż Geralta i Ciri kończy się konfrontacją z grupą ludzi oskarżających driady o zabicie kupców. Następuje bitwa, po której Geralt i Ciri kontynuują swoją podróż. Spotkanie z druidem Myszowórem wyjaśnia, że Calanthe oczekuje powrotu Ciri i nie jest zadowolona z jej ucieczki.

Mimo licznych namów Myszowora Geralt decyduje się zostawić Ciri z babką, twierdząc, że nie wierzy w przeznaczenie. Taka postawa przyjaciela wywołuje ból i smutek u Ciri, która krzyczy za odjeżdżającym wiedźminem, wołając do niego swoim przeznaczeniem. Te ostatnie słowa to echo przeszłości Geralta i nadchodzącego miecza przeznaczenia, z dwoma ostrzami – jednym z nich jest sam Geralt, a drugim nieodłączna śmierć, która podąża jego śladami. Nawet po rozstaniu, to przekonanie o nieuniknionym związku Geralta i Ciri, jakiego nabrał Wiedźmin w związku z wizją podczas obrzędu Wód Brokilonu, ciągle go nawiedza.

W książce „Miecz przeznaczenia” splot niezwykłych relacji, dawnych zobowiązań i przepowiedzianych losów splata się wraz z dramatycznymi wydarzeniami, które rozgrywają się w tajemniczym świecie driad, gdzie harmonia z naturą odgrywa najważniejszą rolę. Decyzje, które Geralt podejmuje na swojej drodze, zaważają na losach wielu osób, w tym młodej księżniczki Ciri, która jak się okazuje, jest nieodłączną częścią jego własnego przeznaczenia. Pomimo swojego początkowego sceptycyzmu wobec idei przeznaczenia, Geralt zdaje się nieustannie z nim związany.