Kosem matka sułtanów

Początek XVII wieku. Ogromnymi połaciami Azji, Afryki i południowo-wschodniej Europy włada potężne Imperium Osmańskie. Mieszkańcy greckiej wyspy Tinos padają ofiarami pirackiej napaści. Wielu z nich czeka niechybna śmierć lub niewola. Młodziutka Greczynka - Anastazja - trafia na targ niewolników w Istambule (Konstantynopolu). Sprzedana do sułtańskiego haremu, szybko zostaje dostrzeżona przez władcę imperium - Achmeda I. Zyskuje przy tym przydomek Kösem oznaczający przewodniczkę. Dzięki swemu wdziękowi i bystrości umysłu staje się ulubienicą sułtana i matką jego dzieci. Uczy się politycznej gry i zarządzania państwem, by po śmierci Achmeda I zapewnić tron swoim synom? Nie przebiera przy tym w środkach zmierzających do osiągnięcia tegoż celu.

Powieść napisana jest z dużym rozmachem, nie zatraca przy tym jednak historycznej wiarygodności. Nic zresztą dziwnego, gdyż Solmaz Kamuran poprzedziła jej napisanie długoletnimi, skrupulatnymi badaniami. Udało jej się dzięki temu stworzyć barwny, nie pozbawiony swoistej egzotyki obraz epoki. Bohaterowie są pełnokrwistymi postaciami, odmalowanymi bardzo przekonywująco. Natomiast główny wątek nakreślony został bardzo precyzyjnie. Śledzimy przemianę, jaka zachodzi w osobowości młodziutkiej niewolnicy, która stała się przecież jedną z najbardziej wpływowych postaci w historii państwa Osmanów, żoną jednego z najpotężniejszych jego władców i matką dwóch sułtanów - Murada IV oraz Ibrahima I.

Postać głównej bohaterki niezmiennie fascynuje od lat zarówno historyków, jak i twórców. W listopadzie 2015 roku turecka telewizja wyemitowała pierwszy odcinek serialu "Wspaniałe stulecie: Sułtanka Kösem", który z resztą znany jest także polskim widzom. W główną rolę wcieliły się Anastasia Tsilimpiou i Beren Saat.

Druga wydana w Polsce powieść autorstwa Solmaz Kamuran, mianowicie "Kiraze. Droga do sułtańskiego haremu", rozgrywa się wcześniej, bo na przełomie XV i XVI wieku. Równie jednak sugestywnie i barwnie opisuje burzliwe losy Imperium Osmańskiego oraz życia na sułtańskim dworze. W obu przypadkach jest to doskonała propozycja dla tych, którzy uwielbiają dobrze napisaną prozę historyczną z bogatym tłem obyczajowym. Autorka nie ogranicza się bowiem jedynie do opisywania politycznych intryg. Wiele miejsca poświęca też ludzkim namiętnościom, uczuciom, miłości. Erotyczny kontekst haremu mówi zresztą sam za siebie.