InPost Paczkomaty 24/7
13.99 zł
Darmowa dostawa od 190 zł
Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Zdaniem Jakuba Szczepańskiego Kantowską filozofię polityczną cechuje przekonanie o "prowizorycznym" charakterze polityki. Jest ono wyrazem uwzględnienia w filozoficznej refleksji obu wymiarów polityki, tj. jej pragmatycznego, empirycznego wymiaru oraz sfery jej powszechnej normatywności, a zatem wymiaru niejako idealnego. Kant - podobnie jak wszyscy myśliciele polityczni niezgadzający się ze skrajnie politycznie realistycznym i "fatalistycznym" stanowiskiem, według którego sens politycznej filozofii polega jedynie na godzeniu się z faktami i poszukiwaniu skuteczności w polityce - uważa, że filozoficzna refleksja nad polityką powinna wskazywać cele, które ostatecznie mają charakter moralny lub też - mówiąc ściślej - normatywny i idealny. Zadaniem filozofa nie jest bowiem wyłącznie "bierna" refleksja nad faktami, lecz także formułowanie recept na udoskonalanie polityki, recept nieograniczonych jedynie do powiększania jej bieżącej skuteczności. Stanowi to zresztą "odwieczny" dylemat filozofii politycznej, która zazwyczaj nie pozostaje wyłącznie na płaszczyźnie celów "hipotetycznych", jak można to określić, posługując się przez analogię znanym terminem Kantowskim.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Zdaniem Jakuba Szczepańskiego Kantowską filozofię polityczną cechuje przekonanie o "prowizorycznym" charakterze polityki. Jest ono wyrazem uwzględnienia w filozoficznej refleksji obu wymiarów polityki, tj. jej pragmatycznego, empirycznego wymiaru oraz sfery jej powszechnej normatywności, a zatem wymiaru niejako idealnego. Kant - podobnie jak wszyscy myśliciele polityczni niezgadzający się ze skrajnie politycznie realistycznym i "fatalistycznym" stanowiskiem, według którego sens politycznej filozofii polega jedynie na godzeniu się z faktami i poszukiwaniu skuteczności w polityce - uważa, że filozoficzna refleksja nad polityką powinna wskazywać cele, które ostatecznie mają charakter moralny lub też - mówiąc ściślej - normatywny i idealny. Zadaniem filozofa nie jest bowiem wyłącznie "bierna" refleksja nad faktami, lecz także formułowanie recept na udoskonalanie polityki, recept nieograniczonych jedynie do powiększania jej bieżącej skuteczności. Stanowi to zresztą "odwieczny" dylemat filozofii politycznej, która zazwyczaj nie pozostaje wyłącznie na płaszczyźnie celów "hipotetycznych", jak można to określić, posługując się przez analogię znanym terminem Kantowskim.